Ang Tamang Pagpapalit Ng Relihiyon

Ang Tamang Pagpapalit Ng Relihiyon

Sinulat ni REMUEL V. CASIPIT

MAITUTURING NA ISANG mabigat na pagpapasiya ang pagpapalit ng relihiyon, lalo na kung isasaalang-alang ng isang tao ang magiging damdamin ng mga kapamilya at mga dating kasamahan niya sa iiwang relihiyon.  Maraming dapat isaalang-alang ang isang tao sa gagawing paglipat o pagpapalit ng relihiyon, at hindi niya ito dapat gawin nang batay sa sariling pakiramdam, kuru-kuro, o palagay.

Tunay ba ang relihiyon na inaniban?

Sapagkat marami ang relihiyon sa kasalukuyan, marapat lamang na tiyakin muna ng tao kung tunay ang relihiyong kaniyang inaniban.  Higit ang pinsalang maidudulot ng pagkakamali sa pagpili ng relihiyon kaysa pagkakamali sa pagpili ng mga materyal na bagay.  Ang pagkakamali sa relihiyon ay ikapapahamak ng kaluluwa.  Ganito ang babala ng Banal na Kasulatan:

     “May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.” (Kawikaan 14:12)

     Ito ang panganib kung sariling pakiramdam at panuntunan lamang ng tao ang gagamiting batayan o gabay sa pagpili ng relihiyon.  May mga daan na sa tingin ng tao ay tila matuwid ngunit ang mga ito pala ang maghahatid sa kaniya sa kamatayan—sa kaparusahan sa dagat-dagatang apoy (Apoc. 20:14).  Ang paglitaw ng mga relihiyong hindi tunay na sa Diyos ang isa sa mga dahilan kung kaya’t dapat maging maingat ang tao sa pagpili ng aaniban o lilipatang relihiyon.  Ang tawag ng Biblia sa mga maling daan o relihiyon ay mga likong landas.  Ganito ang ating mababasa sa Isaias 59:8-9:

     “Ang daan ng kapayapaan ay hindi nila nalalaman: at walang kahatulan sa kanilang mga lakad: sila'y nagsigawa para sa kanila ng mga likong landas; sinomang lumalakad doon ay hindi nakakaalam ng kapayapaan.  Kaya't ang kahatulan ay malayo sa amin, o umaabot man sa amin ang katuwiran: kami'y nagsisihanap ng liwanag, nguni't narito, kadiliman; ng kaliwanagan, nguni't nagsisilakad kami sa kadiliman.”

     Ang mga maling relihiyon o likong landas ay ginawa o itinatag lamang ng tao at hindi ayon sa kalooban ng Diyos.  Kaya, kahit magpalipat-lipat sa mga ito ang mga tao o magpapalit-palit man ng pangalan ang mga relihiyong ito ay mananatili pa ring mali sapagkat hindi naman ayon ang mga ito sa kalooban ng Diyos na nasa Biblia.

Alin ang tunay na relihiyon?

Sa pagpapasya sa mga bagay na may kinalaman sa paglilingkod sa Diyos, ang dapat gumabay sa tao upang hindi siya magkamali ay ang mga kalooban ng Diyos na nakasulat sa Biblia.  Pinatutunayan ng Biblia na ang mga apostol ay may relihiyon.  Sabi ni Apostol Pablo:

     “Napakahiwaga ng mga katotohanan ng ating relihiyon. …” (I Tim. 3:16, Magandang Balita Biblia)

     Ang relihiyong pinaglagyan sa mga apostol ay ang tunay na Iglesia.  Ganito ang ating mababasa sa I Corinto 12:28:

     “Naglagay ang Diyos sa iglesya, una, ng mga apostol; ikalawa, ng mga propeta; at ikatlo, ng mga guro. …” (Ibid.)

     Ang mga apostol at ang mga unang Cristiano ay inilagay ng Diyos sa Iglesia.  Bagaman si Apostol Pablo ay mayroon nang relihiyong kinabibilangan noon (ang Judaismo)  gayunman ay tinawag pa rin siya sa Iglesia ni Cristo (Gal. 1:13-14, New Pilipino Version).  Kaya, mahalaga at kailangan ng tao na umanib sa tunay na Iglesia.  Ang pangalan ng tunay na Iglesia sa Biblia ay Iglesia ni Cristo:

     “Mangagbatian kayo ng banal na halik.  Binabati kayo ng lahat ng mga iglesia ni Cristo.” (Roma 16:16)

     Samakatuwid, kung ang tunay na Iglesia ni Cristo ang relihiyong aaniban, tulad ng ginawa ng mga apostol, makatitiyak ang tao na siya ay nasa katotohanan.

Ang paglipat na sang-ayon sa kalooban ng Diyos

Sa paglipat ng tao sa Iglesia ni Cristo mula sa ibang relihiyon ay hindi sarili lamang niyang kagustuhan ang kaniyang sinunod kundi higit sa lahat ay ang kalooban ng Diyos.  Kalooban ng Diyos na ilipat ang tao na nasa kadiliman o likong landas patungo sa kaharian ng Anak:

     “Na nagpapasalamat sa Ama, na nagpaging dapat sa atin upang makabahagi sa mana ng mga banal sa kaliwanagan; Na siyang nagligtas sa atin sa kapangyarihan ng kadiliman, at naglipat sa atin sa kaharian ng Anak ng kaniyang pagibig; Na siyang kinaroroonan ng ating katubusan, na siyang kapatawaran ng ating mga kasalanan.” (Col. 1:12-14)

     Sa pahayag na ito ni Apostol Pablo ay maliwanag na may pinaglipatan sa mga naging tagapagmana ng mga pangako ng Diyos.  Inilipat sila sa kaharian ng Anak na kinaroroonan ng katubusan na siyang kapatawaran ng mga kasalanan.  Ang pinatutunayan ng Biblia na tinubos o binili ng dugo ng Panginoon ay ang Iglesia ni Cristo:

“Take heed therefore to yourselves and to all the flock over which the Holy Spirit has appointed you overseers, to feed the church of Christ which he has purchased with his blood.” [Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong kawan na rito’y hinirang kayo ng Espiritu Santo na mga katiwala, upang pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang dugo.]  (Acts 20:28, Lamsa Translation)

     Samakatuwid, mapalad ang tao na mula sa dating relihiyon ay lumipat sa Iglesia ni Cristo sapagkat napabilang siya sa mga taong tinubos at tiyak na maliligtas.

‘Nakaiwas na, muli pang naakit sa dati’

Subalit sa unang Iglesia, sa panahon ng Panginoong Jesus at ng mga apostol, ay may mga hindi nakapanatili sa banal na tawag.  Ang iba ay muling naakit sa dati nilang masamang gawain kaya lalong sumama ang kanilang kalagayan kaysa noong hindi pa sila Iglesia ni Cristo.  Dito angkop na angkop ang sinabi ni Apostol Pedro:

              “Nakaiwas na sa kasamaan ng daigdig ang mga taong kumilala kay Jesu-Cristo na Panginoon at Tagapagligtas.  Ngunit kung muli silang maakit sa dating masamang gawain at tuluyang malupig nito, ang magiging kalagayan nila ay masahol pa sa dati.  Mabuti pang hindi nila natutuhan ang daang matuwid kaysa talikdan, matapos matutuhan ang banal na utos na ibinigay sa kanila.  Kung magkagayon, angkop na angkop sa kanila ang kasabihang ‘Ang aso ay hayop, likas ang damdamin Na sa isinuka ay nagbabalik din.’  Ito namang baboy, paliguan mo man, Babalik muli sa dating lubluban.” (II Ped. 2:20-22, MB)

     Ang tinutukoy ni Apostol Pedro sa mga talatang ito ay yaong nakakilala na sa daang matuwid, samakatuwid ay kaanib na sa tunay na Iglesia, subalit muling naakit na magbalik sa dati niyang kalagayan sa labas ng Iglesia ni Cristo.  Ayon kay Apostol Pedro ay lalong pinasasama ng gayong tao ang kaniyang kalagayan.  Mabuti pang hindi niya nakilala ang tamang daan kaysa pagkatapos ay talikdan ito.  Ang mga kaanib na nagbabalik sa masamang gawa o hindi nagbabagong-buhay ay itinitiwalag sa Iglesia (I Cor. 5:13, NPV)

     Dahil ang tunay na relihiyon ay ang Iglesia ni Cristo, malaking kasawiang-palad ang sasapitin ng sinumang napaanib na rito subalit naalis pa, kusa man o hindi.  At kung sila’y umanib sa ibang samahang panrelihiyon, hiwalay na sila sa daang matuwid, kaya wala na silang pag-asa sa kaligtasan.

     Sa kabilang dako, kapag ang sinuman ay nagpasiyang iwan ang kaniyang dating relihiyon upang umanib sa Iglesia ni Cristo, magdanas man siya ng pag-uusig at pagsubok, ay mapalad siya, sapagkat pinatutunayan ng Biblia na ang Iglesia ni Cristo ang tunay na relihiyong dapat na aniban ng tao.

Pasugo God’s Message/December 2004/Pahina 22-24/Volume 56/Number 12/ISSN 0116-1636