Ang
Katarungan Ng Diyos
Sa Araw ng Paghuhukom,
ang mga taong inabot
ng pangangaral ng
ebanghelyo
ay hahatulan sa
pamamagitan
ng ebanghelyo.
Ni ALBERTO P. GONZALES
_________________________________________
Maraming itinatanong ang mga nakarinig sa pagtuturong ang
pag-anib sa Iglesia ni Cristo ang
kaparaanan ni Cristo upang iligtas ang tao sa parusa pagdating ng Araw ng
Paghuhukom. Ang ilan sa mga ito ay ang
mga sumusunod:
-
Paano maliligtas ang nasa mga bansa at mga bayang hindi pa
naaabot o nararating ng pangangaral ng Iglesia
ni Cristo lalo na ang nabuhay at namatay noong wala pa ito?
-
Hindi ba maliligtas ang mababait
at matutulunging tao na hindi kaanib sa Iglesia ni Cristo?
-
Hindi ba mangangahulugang may pagtatangi ang Diyos kung ang mga
kaanib lamang sa Iglesia ni Cristo
ang malilitas?
Sa pamamagitan ng
mga katotohanang nakasulat sa Biblia ay sasagutin natin ang mga tanong na ito.
Paano
maliligtas ang hindi narating o naabot ng
Iglesia ni Cristo?
“Sapagka't
ang lahat ng nangagkasala ng walang kautusan ay mangapapahamak din naman ng walang kautusan: at ang lahat na nangagkasala sa ilalim ng kautusan ay
sa kautusan din sila hahatulan.” (Roma 2:12)
Ang nagkasala ng
walang kautusan ay mapapahamak ng walang kautusan. Kaya, hahatulan din ang mga taong hindi
inabot ng kautusan o ng salita ng Diyos dahil sila ay nagkasala rin. Ano ang gagamiting
batayan ng paghatol sa kanila?
“(Sapagka't
kung ang mga Gentil na walang kautusan sa katutubo, ay nagsisigawa ng mga bagay
ng kautusan, ang mga ito, na walang kautusan, ay siyang kautusan sa kanilang
sarili;
“Na nangagtatanyag ng gawa ng kautusang nasusulat sa kanilang puso,
na pinatotohanan ito pati ng kanilang budhi, at ang kanilang mga pagiisip ay
nangagsusumbungan o nangagdadahilanan sa isa't isa).” (Roma 2:14-15)
Ang hindi inabot
o hindi narating ng pangangaral ng ebanghelyo ay hahatulan sa pamamagitan ng
kautusang nasusulat sa kanilang puso.
Ano ang katunayang may mga kautusang nasusulat sa kanilang puso? Pinatotohanan ito ng kanilang budhi. Kaya kahit hindi sila narating ng pangangaral
ng mga salita ng Diyos ay alam nila ang mabuti at masama. Ano ang katunayan nito? Alam sa lahat halos ng bansa at kultura na
masama ang pumatay ng kapuwa tao at ang magnakaw. Bakit tiyak na hahatulan
ng Diyos ang taong hinahatulan o inuusig ng kaniyang budhi? Ganito ang itinuro ni Apostol Juan:
“Sapagka't
kung hinahatulan tayo ng ating puso, ang
Dios ay lalong dakila kay sa ating puso, at nalalaman niya ang lahat ng mga
bagay.” (I Juan 3:20)
Kung ang isang
tao ay hinahatulan mismo ng kaniyang puso dahil sa kasalanan niyang nagawa,
lalong hahatulan siya ng Diyos na nakaaalam ng lahat ng bagay. Ang Diyos din ang hahatol sa mga hindi inabot
o hindi nakarinig ng aral tungkol sa Iglesia
ni Cristo. Subalit ang mga taong
nakarinig o inabot ng pangangaral na ito at nalamang kailangan ang Iglesia ni Cristo sa kaligtasan ay
nananagot na tuparin ang ipinagagawa ng Diyos (I Cor. 5:12-13), New Pilipino Version).
Ang saligan ng
pagliligtas sa tao ay hindi ang kuru-kuro ng tao kundi ang katuwiran ng
Diyos. Ang naghahayag nito ay ang
ebanghelyo:
“Sapagka't
hindi ko ikinahihiya ang evangelio:
sapagka't siyang kapangyarihan ng Dios sa ikaliligtas ng bawa't
sumasampalataya; una'y sa Judio, at gayon din sa Griego.
“Sapagka't dito ang
katuwiran ng Dios ay nahahayag mula sa pananampalataya hanggang sa
pananampalataya: gaya
ng nasusulat, Nguni't ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng pananampalataya.” (Roma 1:16-17)
Sa
Araw ng paghuhukom, ang mga taong inabot ng pangangaral ng ebanghelyo ay
hahatulan sa pamamagitan ng ebanghelyo:
“Sa
araw na hahatulan ng Dios ang mga lihim ng mga tao, ayon sa aking evangelio, sa pamamagitan ni Jesucristo.” (Roma 2:16)
Ano ang
tiyak na pasiya ng Diyos sa lahat ng inabot ng Ebanghelyo subalit hindi sumunod
dito?
“Na maghihiganti sa hindi nagsisikilala
sa Dios, at sa kanila na hindi nagsisitalima sa evangelio ng ating Panginoong
Jesus:
“Na siyang
tatanggap ng kaparusahan, na walang hanggang kapahamakang mula sa harapan ng
Panginoon at mula sa kaluwalhatian ng kaniyang kapangyarihan.” (II Tes. 1:8-9)
Parurusahan ang
lahat ng inabot ng ebanghelyo ngunit hindi sumunod dito, kahit pa naglingkod
sila sa Diyos at nilakipan pa ito ng mga pagmamalasakit na hindi naaayon sa
katuwiran ng Diyos:
“Sapagka't sila'y pinatotohanan ko na may mga pagmamalasakit
sa Dios, datapuwa't
hindi ayon sa pagkakilala.
“Sapagka't sa
hindi nila pagkaalam ng katuwiran ng Dios, at sa pagsusumakit na maitayo ang
sariling kanila, ay hindi sila napasakop sa katuwiran ng Dios.”
(Roma 10:2-3)
Kung gayon,
makatarungang hahatulan ng Diyos ang lahat ng tao. Ang hindi kailanman nakaalam na may Iglesia ni Cristo ay hahatulan ng Diyos
sa pamamagitan ng kautusang nasusulat sa kanilang puso. Samantala, para sa mga taong inabot ng
pangangaral ng ebanghelyo ay ebanghelyo ang gagamiting batayan sa paghatol sa
kanila. Ang nakarinig ng ebanghelyo na
hindi sumunod dito ay tiyak na parurusahan.
Paano
ang mababait at matutulunging
hindi
Iglesia ni Cristo?
Kailangan ang
pagiging mabait, matulungin, at mapagmalasakit, ngunit ang mga ito ay hindi
saligan sa ikaliligtas ng tao, kundi ang batas o katuwiran ng Diyos na nasa
ebanghelyo:
“Sapagka't
nasusulat, Iwawalat ko ang karunungan ng marurunong, At isasawala ko ang kabaitan ng mababait.”
(I Cor. 1:19)
Napatunayan na sa
pangyayari noong panahon ng mga apostol na bagaman mahalaga ang mabubuting gawa
ay hindi naman ito ang batayan sa kaligtasan.
Ganito ang tala ng Biblia:
“ At may isang lalake nga sa Cesarea, na
nagngangalang Cornelio, senturion ng pulutong na tinatawag na pulutong
Italiano.
“Isang taong masipag sa kabanalan at
matatakutin sa Dios siya at ang buong sangbahayan at naglimos ng marami sa mga
tao, at laging nananalangin sa Dios.
“Nakita niyang maliwanag, sa isang pangitain, nang
may oras na ikasiyam ng araw, na pumapasok na patungo sa kaniya ang isang
anghel ng Dios, at nagsasabi sa kaniya, Cornelio.
“At siya, sa pagtitig niya sa kaniya, at
sa pagkatakot niya, ay nagsabi, Ano ito, Panginoon? At sinabi niya sa kaniya,
Ang mga panalangin mo at ang iyong mga paglilimos ay nangapailanglang na isang
alaala sa harapan ng Dios.
“At ngayo'y magsugo ka ng mga tao sa Joppe,
at ipagsama mo yaong Simon, na may pamagat na Pedro.” (Gawa 10:1-5)
Pansinin na si
Cornelio ay may mabubuting katangian; siya at maging ang kaniyang buong
sambahayan ay masipag sa kabanalan at matatakutin sa Diyos tulad din ng
maraming tao ngayon. Naglilimos siya sa
mga tao at mapanalanginin pa. Subalit
bakit hindi sinabi ng anghel ng Diyos kay Cornelio na “sapat na ang iyong mga
panalangin at mga paglilimos upang tanggapin ka ng Diyos”? Bakit inutusan pa siyang ipatawag si Apostol
Pedro? Ano pa ang kulang kay Cornelio
gayong taglay niya ang maaraming katangian upang siya ay makapasok sa kaharian
ng langit?
“Magsugo ka nga sa Joppe, at ipatawag mo si Simon, na
pinamagatang Pedro; siya'y nanunuluyan sa bahay ni Simong
mangluluto ng balat, na nasa tabi ng dagat.
“Pagdaka nga'y nagsugo
ako sa iyo; at mabuti ang ginawa mo't naparito ka. Ngayon nga'y kaming lahat ay
nangaririto sa paningin ng Dios, upang
dinggin ang lahat ng mga bagay na sa iyo'y ipinagutos ng Panginoon.” (Gawa
10:32-33)
Si Apostol Pedro
ay isa sa mga sugo ng Diyos. Nasa kaniya
ang mga katotohanang kailangang marinig, sampalatayanan, at sundin ni
Cornelio. Sa sinugo pinaugnay si
Cornelio upang matanggap niya ang tunay na aral at tanggapin siya ng
Diyos. Ang katunayang tinanggap na ng
Diyos si Cornelio ay noong bumaba ang Espiritu Santo sa kanila:
“Samantalang
nagsasalita pa si Pedro ng mga salitang ito, ay bumaba ang Espiritu Santo sa lahat ng nangakikinig ng salita.
“Sapagka't nangarinig nilang nangagsasalita
ang mga ito ng mga wika, at nangagpupuri sa Dios. Nang magkagayo'y sumagot si
Pedro,
“Mangyayari bagang hadlangan ng sinoman
ang tubig, upang huwag mangabautismuhan itong mga nagsitanggap ng Espiritu
Santo na gaya
naman natin?
“At inutusan niya sila na magsipagbautismo
sa pangalan ni Jesucristo. Nang magkagayo'y kanilang ipinamanhik sa kaniya na
matirang mga ilang araw.” (Gawa
10:44, 46-48)
Samakatuwid,
kailangang maugnay muna ang tao at maaralan ng sugo ng Diyos bago siya tanggapin
ng Diyos. Ang sugo ang may tanging
karapatan na mangaral ng ebanghelyo upang maunawaan ng tao ang katuwiran ng
Diyos sa pagliligtas (Roma 10:15).
Wala
bang pagtatangi ang Diyos?
“At binuka ni Pedro ang kaniyang bibig, at
sinabi, Tunay ngang natatalastas ko na hindi
nagtatangi ang Dios ng mga tao.” (Gawa 10:34)
Hindi kailanman
nagtatangi ang Diyos. Kung gayon, bakit
may maliligtas at may mapapahamak? Ang
lahat ng tao ay nagkasala, at dahil dito, ang lahat ay nahatulang mamatay (Roma
5:12; 6:23) at maparusahan sa dagat-dagatang apoy sa Araw ng panghuhukom (Apoc.
20:14; II Ped. 3:7, 10). Dahil dito, ang
Diyos ay nagtakda ng wastong paraan ng pagliligtas. Ang paraang ito ang siyang dapat sundin ng
sinumang ibig maligtas.
May tuntunin ang
Diyos sa wastong paraan ng pagkilala at pag-ibig na dapat gawin ng tao:
“At
sa ganito'y nalalaman natin na siya'y ating nakikilala, kung tinutupad natin ang kaniyang mga utos.” (I Juan 2:3)
Napakahalaga ng
pagsunod sa utos ng Diyos. Ang taong
ayaw pasakop sa tuntuning ito, kahit nagsasabing siya’y kumikilala sa Diyos, ay
sinungaling at ang katotohanan ay wala sa kaniya:
“Ang nagsasabing, Nakikilala ko siya, at hindi tumutupad ng
kaniyang mga utos, ay sinungaling, at ang katotohanan ay wala sa kaniya.”
(I Juan 2:4)
Ang pagtalima sa
utos ng Diyos ang siyang kahayagan ng pag-ibig sa Kaniya:
“Sapagka't
ito ang pagibig sa Dios, na ating
tuparin ang kaniyang mga utos: at ang kaniyang mga utos ay hindi mabibigat.” (I Juan 5:3)
Ang isa sa mga utos ng Diyos na dapat tuparin
ng tao ay yaong ipinahayag ng Panginoong Jesus:
“Ako ang pintuan; sinumang pumasok sa
kawan sa pamamagitan ko ay magiging ligtas.” (Juan 10:9, Revised
English Bible, isinalin mula sa Ingles)
Ang kawan ay ang
Iglesia ni Cristo:
“Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong kawan na
rito’y hinirang kayo ng Espiritu Santo na mga
katiwala, upang pakanin ang iglesia ni
Cristo na binili niya ng kaniyang dugo.” (Gawa 20:28, Lamsa
Translation, isinalin mula sa Ingles)
Ang lahat ay
inaanyayahan ng ating Panginoong Jesucristo.
Kaya, walang itinatanging tao.
Ngunit may tiyak na ipinagagawa sa ibig maligtas—pumasok sa kawan sa
pamamagitan ni Cristo o umanib sa Iglesia ni Cristo.
Kung hindi susundin ng tao ang ipinagagawa
sa kaniya ng Tagapaligtas ay wala na siyang dapat sisihin kundi ang kaniyang
sarili kung hindi siya maligtas:
“ Kung hindi sana ako naparito at nagsalita
sa kanila, ay hindi sila magkakaroon ng kasalanan: datapuwa't ngayo'y wala na
silang madadahilan sa kanilang kasalanan.” (Juan 15:22)@@@@@
Pasugo God’s
Message, August 2000, pp. 24-25, 28.
___________________________________________
Basahin din:
Bisitahin:
_____________________________________________________________________________________