TUNGKOL SA
IPINANANAKOT NA PURGATORYO
Ang mga Katoliko ay may pinaniniwalaang purgatoryo. Ito ang itinuro ng mga pari sa kanila at
tinanggap naman nila nang hindi na sinuri kung saan nagmula ang aral na ito—kung
mula sa Diyos o kung mula lamang sa mga tao.
Sukat ang ito’y kinagisnan nila, sapat na yaon upang sila’y
sumampalataya at lubos na magtiwala, hanggang sa pati ang mga lupa nila at mga
kayamanan nila ay ibigay nila sa simbahan (kaya nagkaroon ng asyenda ang mga
pari sa Pilipinas), —sapagkat pinapaniwala sila ng mga pari na sa pamamagitan
ng kanilang pagpaparasal at pagpapamisa ay mahahango ang mga kaluluwa ng
kanilang mga minamahal sa apoy ng (umano’y) purgatoryo.
ANG PURGATORYO
RAW AY ISA SA DAKONG
PATUTUNGUHAN NG
KALULUWA PAGKAMATAY
NG TAO
Ayon sa pagtuturo ng pari, pagkamatay na
pagkamatay raw ng tao, ang kaluluwa raw nito’y haharap agad sa hukom na si
Jesucristo upang magsulit at ayon daw sa
kahatulan, ito ay mapaparoon sa langit, sa impiyerno o sa purgatoryo. Bilang patotoo, sisipiin ko ang sinasabi ng
paring si Enrique Demond na nasusulat sa kanyang aklat na pinamagatang SIYA ANG INYONG PAKINGGAN—ANG ARAL NA
KATOLIKO dahong 71:
“Ang tatlong
Estasion Pagkamatay ng Katawan ng Tao”
“Pagkamatay
na pagkamatay ng ating katawan ang kaluluwa natin ay haharap agad sa hukom na
si Jesucristo upang ipagbigay sulit niya ang kanyang mga gawa at ayon sa
kahatulan siya’y mapaparoon sa langit, sa infierno o sa purgatoryo.”
ANO ANG
PURGATORYO?
Ang makasasagot sa tanong na iyan ay ang
mga paring kumatha niyan. Mga pari ang
kumatha ng purgatoryo, kaya mga pari rin ang nakakaalam kung ano ito. Tingnan natin ang paliwanag ng paring si Enrique
Demond:
“Ang purgatoryo ay isang pook na sangagan na kinalalagyan ng mga kaluluwa na nangamatay sa
mahal na grasia ng Dios, datapuwa’t hindi pa nakapagbabayad dito sa lupa ng
boong pagbabayad sa tapat na katarungan ng Dios dahil sa mga kasalanang munti o
dahil sa parusang may hanggan na hindi pa pinatatawad.” (Siya
Ang Inyong Pakinggan — Aral na Katoliko, pp. 71-73)
Tunghayan
naman natin ang paliwanag ng paring si Luis de Amezquita sa kanyang Catecismo, dahong 25:
T. Diyata ano ang
Purgatoryo?
S. Pagsasangagan (kung baga sa ginto) sa mga
kaluluwa ng kristianong banal na nakapagsisi man at nakapagkumpisal man
datapuwa’t hindi pa nakapagkawas dito sa lupa ng boong kawas sa mga kasalanan
nila…
Kung susuriin
nating mabuti ang purgatoryong nilikha ng mga pari, lumalabas, ayon din sa
kanilang paliwanag, na ang lahat ng mga katoliko—kasama na ang lahat ng mga
papa at mga pari — masusugba sa kanilang sangagang purgatoryo. Bakit?
Sapagka’t ayon sa kanila, ang sasangagin sa purgatoryo ay ang mga
kaluluwa ng mga kristiyanong banal na kahit namatay sa grasya ng Diyos,
nakapagsisi at nakapagkumpisal man nguni’t hindi pa nakapagkawas dito sa
lupa. Dahil sa pati ang mga papa at mga
pari ay nagkukumpisal at nagsisisi sa kanilang mga kasalanan, at naniniwala
sila na sila’y mga kristiyanong banal, kaya silang lahat ay sasangagin sa
kanilang sangagang purgatoryo. Walang
katoliko, kung gayon, na makaliligtas sa apoy ng purgatoryo (kung tunay na mayroon nito). Lalong mabuti kung tigilan na ng mga katoliko
ang pagkukumpisal at pagbabanal ayon sa itinuturo ng mga pari, upang makaligtas
sila sa pagkahulog sa ipinananakot nilang purgatoryo.
PANALANGIN DAW
AT MISA ANG MAKATUTULONG
SA MGA NASA
PURGATORYO
Papaano raw
matutulungan ang mga kaluluwang sinasangag sa purgatoryo? Ganito ang sabi ni Cardinal Gibbons:
“May isang purgatoryo, at ang mga kaluluwang napipigil
doon ay matutulungan ng mga panalangin ng mga matapat, lalung-lalo na sa
pamamagitan ng karapat-dapat na Sacrificio sa Altar.” (Ang
Pananampalataya ng ating mga Ninuno, dahong 210).
Ganito naman
ang patotoo ni Enrique Demond sa kanyang aklat na Siya Ang Inyong Pakinggan—Ang Aral Na Katoliko, dahong 73:
“Ang dinadalita ng mga kaawa-awang
kaluluwa sa purgatoryo ay ang hindi pagkakita sa Diyos at maraming sarisaring
hirap at sakit. Wala silang magagawa sa
sarili nila upang makaalis sa kanilang kapahamakan. Nguni’t tayong nabubuhay pa dito sa lupa ang
makatutulong at makapagbabayad sa kanilang utang sa Diyos. Tayo ay makatutulong sa kanila sa paraan ng
mga panalangin, ng mga indulhensiyang ipinatutungkol sa kanila, ng mga
paglilimos at ng ibang gawang kabanalan, lalung-lalo na sa paraan ng sacrifisio
ng Santa Misa.”
Kung totoong
may purgatoryo at ang mga kaluluwa ng “Kristiyanong banal,” nagsisi at
nagkumpisal mang mga katoliko ay sinasangag doon at ang tanging makatutulong
upang sila’y mahango roon ay ang mga buhay na naririto sa lupa, sa pamamagitan
ng kanilang mga panalangin at pagmimisa, bakit hindi manalangin nang manalangin
at magmisa nang magmisa ang mga paring iyan, — kahit na walang bayad—upang
mahango sa sinasabi nilang purgatoryo ang mga kaluluwang umano’y pinarurusahan
doon , Bakit kung walang bayad ay ayaw
magmisa ang mga paring iyan? Ang ibig pa nila’y adelantado ang bayad, at
buhay ka pa’y magbayad ka na raw agad upang kung mamatay ka’y tiyak daw na
maipagpapamisa ang kaluluwa mo. Papaano
ang mga walang ibabayad sa pari, di mabubulok sa purgatoryo? Maliwanag na ang hinahango ng mga pari ay
hindi ang kaluluwa sa panakot nilang purgatoryo kundi ang pera sa bulsa ng kanilang
mga nadaya at nalinlang.
ANG BIBLIA AY
WALANG SINASABING PURGATORYO
Kung ang aral
tungkol sa purgatoryo ay aral na mula sa Diyos, dapat itong masumpungan sa
Banal na Kasulatan. Ang mga aral ng
Diyos ay nasusulat sa Biblia. Ang mga
itinuro ng ating Panginoong Jesucristo ay nasusulat sa Biblia, gayundin ang
ipinangaral ng mga Apostol. Nguni’t tungkol sa purgatoryo na isang katha
ng mga pari ay walang sinasabi ang Biblia.
Ang Biblia ay tahimik tungkol sa purgatoryo! Si Cristo’y walang binanggit na sangagan ng
mga kaluluwa. Ang mga Apostol ay hindi
rin nagturo ng ukol sa bagay na ito. Ang
mga paring Romanista lamang ang nagtuturo niyan. Hindi natin ito dapat ipagtaka, sapagka’t ang
mga pari nama’y hindi sinugo ng Diyos.
Hindi sila inutusan upang mangaral ng Ebanghelyo. At dahil sa ang aral tungkol sa purgatoryo ay
wala sa Biblia, ito ay hindi aral ng Diyos kundi aral ng tao, at kung aral ng
tao, ito ay walang kabuluhan sa harap ng Diyos, kaya dapat itakwil sapagka’t
ibang ebanghelyo (Mat. 15:9; Gal. 1:6-9).
PINATUNAYAN NI
RIZAL NA HINDI
MATUTUNGHAYAN
SA BIBLIA O SA EBANGHELYO
ANG PURGATORYO
NG MGA PARI
Kami ba lamang ang
nagsasabing wala sa Biblia o sa Ebanghelyo ang aral tungkol sa purgatoryo? Tingnan natin ang sinasabi ni Rizal tungkol
dito sa purgatoryong ipinananakot ngmga pari:
“Subali’t ipagpatuloy nating alamin kung papaano
napalipat sa Katolisismo ang purgatoryong iyan, na hindi natutunghan sa Biblia ni sa mga banal na ebanghelyo, Si
Moises man at si Jesu-Cristo ay di bumanggit bahagya man sa bagay na ito… Ang mga kristiyano ng mga unang siglo ay
hindi naniniwala sa Purgatoryo. Sila’y
nangamamatay na taglay ang masayang pag-asa na madaling makakaharap ang Diyos”
(Noli Me Tangere, dahong 52).
Maliwanag ang sabi ni Rizal. Ang Purgatoryo ng mga pari ay hindi
matutunghan sa Biblia o sa Ebanghelyo.
Si Moises na dakilang lider sa panahon ng Israel at si Jesucristo na
pinakadakilang lider sa panahong kristiyano, ay hindi bumanggit bahagya man
tungkol sa Purgatoryo. Nguni’t bakit nagkaroon ng aral na Purgatoryoang Iglesia
Katolika? Sino ang kumatha nito?
ANG KUMATHA O
NAGPASYANG
MAGKAROON NG
PURGATORYO
Sino ang nagpasya na magkaroon ng aral na purgatoryo ang
Iglesia Katolika? Sasagutin tayo
ng paring Paulista na si Bertrand L. Conway, sa kanyang aklat na The Question Box, dahong 393:
“The
Catholic Church has defined the existence of Purgatory in the Decree of Union
drawn up at the Council of Florence in 1439 and again at the Council of Trent (Sess. xxv.) which says: “The Catholic Church, instructed by the Holy
Ghost, has from Sacred Scriptures and the ancient traditions of the Fathers,
taught in Sacred Councils, and very recently in the Ecumenical Synod (Sess.
vi., can. 30; Sess. xxii., chs. 2, 3), that there is Purgatory, and that the
souls therein detained are helped by the suffrages of the faithful, but
principally by the acceptable sacrifice of the altar.”
Sa wikang
Pilipino ay ganito:
“Ang pagkakaroon ng Purgatoryo ay tiniyak
ng Iglesia Katolika sa pamamagitan ng utos o pasya sa pagkakaisa (Decree of Union) na niyari sa Konsilyo ng Florencia noong 1439, at inulit sa Konsilyo ng Trento (sess
xxv.) na nagsasaad: ‘Ang Iglesia
Katolika na tinuruan ng Espiritu Santo, mula sa mga Banal na Kasulatan at sa
matatandang kaugalian ng mga magulang ay nagturo sa mga Banal na
Kapulungan (Sacred Council) at ngayon ay nagtuturo sa Pangkalahatang Kapulungan (Ecumenical
Synod Sess. vi., can 30; Sess. xxii,
chs. 2, 3) ito, na mayroong Purgatoryo,
at ang mga kaluluwang doon ay napipigil ay natutulungan sa pamamagitan ng mga
panalangin ng mga tapat, nguni’t lalung-lalo na ng karapat-dapat na handog sa
dambana’.”
Maliwanag sa sagot na ito ng paring si Conway na ang
Purgatoryong ipinangangaral nila ay hindi aral na mula sa Diyos kundi sa Pasya
ng Konsilyo ng Florencia noong 1439 at inulit sa Konsilyo ng Trento. Ano ang karapatan ng mga konsilyong ito upang
yumari ng mga aral na sasampalatayanan ng tao?
Na tinuruan daw sila ng Espiritu Santo at ang itinuro ay mayroon daw
Purgatoryo, at ang mga kaluluwang doo’y napipigil ay matutulungan daw sa
pamamagitan ng mga panalangin at lalo na raw ng karapat-dapat na handog sa
dambana o misa? Hindi Espiritu Santo ang
nakapagturo sa mga obispong bumuo ng Konsilyong yumari at nagpasyang may
Purgatoryo. Walang kinalaman ang
Espiritu Santo sa kathang aral na ito ng mga Pari! Sinasangkalan lamang nila ang Espiritu Santo
upang madaya at malinlang ang mga panatikong Katoliko.
ANG
PURGATORYO’Y ISANG DAYA
AYON SA ISANG
NAGING PARING KATOLIKO
Totoo ba na ang Purgatoryo’y isang daya? Na ito’y hindi umiiral? Na ito’y imbento lamang ng Iglesia Romana? Tunghayan ninyo ang pagtatapat ng isang
naging paring katoliko, si G. Lucien Vinet.
Tumanggap siya ng orden noong 1933, katulong na paroko sa St. Jean at Moris, Manitoba; Pastor ng Lac de
Bonnet, Manitoba; kapelyang (Chaplain)
katoliko sa Royal Canadian Air Force
nang ikalawang Digmaang Pandaigdig, at umalis sa pagkapari noong 1942. Ganito ang sabi niya sa kanyang aklat na
pinamagatang I Was A Priest:
“Indeed, as Roman priest, we have accepted from them Mass
money to relieve the souls in a non-existent
Purgatory. We took advantage of our
parishioners religious superstitions and we played on their feelings to extract
from them money under pretext of delivering their departed beloved ones from
imaginary sufferings of a fictitious
purgatory.” (I Was A Priest,
p. 7, by Lucien Vinet).
Sa Wikang
Pilipino ay ganito:
“Sa katotohanan, bilang mga paring Romano, kami ay
tumatanggap mula sa kanila ng salaping para sa misa upang hanguin ang mga
kaluluwa sa isang hindi umiiral na
Purgatoryo. Aming sinasamantala ang aming
mga parokya sa kanilang mga pamahiin ukol sa relihiyon at aming pinaglalaruan
ang kanilang makataong damdamin upang katasin mula sa kanila ang salapi sa
ilalim ng balatkayong pagliligtas sa kanilang mga yumaong minamahal mula sa
hinihinagap na pagdurusa sa kabulaanang
Purgatoryo.” (I Was A Priest,
Lucien Vinet, dahong 7)
“The real Judas is the Roman priest who knows the
wickedness of Romanism and yet clings to it for material gain.” (Ibid., p. 10)
Sa Wikang
Pilipino ay ganito:
“Ang tunay na Judas ay ang Paring Romano na nakaaalam ng
kabuktutan ng Romanista at gayunman ay nangangapit dito dahil sa pakinabang.” (Ibid.,
dahong 10)
“When will Roman Catholic throughout the
world open their eyes and come to the realization that the holiness of their
Church and their priests is a pure farce!” (Ibid., p. 28).
Sa Wikang
Pilipino ay ganito:
“Kailan pa kaya ididilat ang mga mata ng mga Katoliko
Romano sa buong daigdig at darating sa pagkatiyak na ang kabanalan ng kanilang
Iglesia at ng kanilang mga Pari ay isang tunay na biru-biruan.” (Ibid., dahong 28).
“Purgatory,
like Mass, has no foundation in Holy Scripture.
Christ ang the first Christians never talked about it and never knew of
its supposed existence.” (Ibid.,
p. 41).
Sa Wikang
Pilipino ay ganito:
“Ang
Purgatoryo, gaya ng Misa, ay walang saligan sa Banal na Kasulatan. Si Cristo at ang unang Kristiyano ay hindi
kailan man nag-usap ukol dito at hindi nalaman ang kanyang ipinalalagay na pag-iral.” (Ibid.,
dahong 41).
“We ex-priest, knows very well that Mass and Purgatory are inventions
that are exceedingly profitable, but so not ask a priest who is still in
bondage to Rome to explain to you what Mass really is and how it has come into
being . He cannot answer you with
sincerity.” (Ibid., p. 41).
Sa Wikang
Pilipino ay ganito:
“Kaming mga naging Pari, ang nakaaalam na mabuti na ang Misa at ang Purgatoryo ay mga imbento
na may sukdulang pakinabang, datapuwa’t huwag tatanungin ang isang Pari na
natatalian ng Roma na magpaliwanag sa inyo kung ano ang Misa sa katotohanan at
kung papaano ito lumitaw, Siya’y hindi makasasagot sa inyo nang buong
katapatan” (Ibid., dahong 41).
Narito ang pagtatapat ng naging paring si G. Lucien
Vinet. Hindi totoong may purgatoryo. Iyan ay hindi umiiral! Iyan ay kabulaanan! Iyan ay imbento lamang ng Iglesia
Romana! Ang pagdurusa ng mga kaluluwang
umano’y nasa purgatoryo ay sa hinagap lamang.
Nguni’t binabayaran ng mahal ang paring nagmimisa ng mga kaawaawang
nadaya, sa pag-asang sa pamamagitan nito’y mahahango ang mga kaluluwang
hinihinagap na nagdurusa sa kabulaanang purgatoryo. Alam ng lahat ng pari ang kabuktutang ito ng
Iglesia Romana, nguni’t nangangapit pa rin sila rito dahil sa pakinabang. Alam din nilang ito’y (ang purgatoryo) walang
saligan sa Banal na Kasulatan, at si Cristo at ang unang Kristiayano’y walang
kamalayan ukol dito; nguni’t sinasamantala nila ang kamangmangan ng kanilang
kaanib upang katasin mula sa kanila ang salapi sa ilalim ng balatkayong
pagliligtas sa kanilang mga yumaong mga minamahal mula sa hinihinagap na pagdurusa
sa kabulaanang purgatoryo. Salamat na
lamang sa Diyos at nagkaroon ng isang Lucien Vinet na nagkaroon ng lakas ng
loob na ibunyag ang karima-rimarim na raket ng mga nagpapanggap pa namang mga
kahalili ng Diyos dito sa lupa.
HINDI MATAGALAN
NG ISANG PARI ANG SUMBAT
SA KANYA NI
CRISTO DAHIL SA KANYANG
PAGNANAKAW SA
SALAPI NG MGA TAO NA
IBINABAYAD SA
KANYANG PAGMIMISA.
Isa pa ring
paring katoliko ang dahil sa hindi matagalan ang sumbat sa kanya ni Cristo
dahil sa kanyang pagnanakaw sa salapi ng mga kaawa-awang tao sa pamamagitan ng
kanyang walang kabuluhang pagmimisa, ay iniwan ang pagka-pari. Siya’y si G. Joseph Zacchello, na nagtamo ng
karapatang pagkapari noong ika-22 ng Oktubre, 1939. Ganito ang kanyang pagtatapat na mababasa sa
kanyang sinulat na polyeto na pinamagatang The
Priest Who Found Christ:
“Ang mga maralitang tao ay pinagkakalooban ako ng mula sa
$5.00 hanggang $30.00 sa dalawampung minutong seremonyang tinatawag na misa,
sapagka’t ipinangangako ko sa kanila na palalayain ang kaluluwa ng kanilang mga
kamag-anak sa apoy ng purgatoryo.
Nguni’t sa tuwing pagmamalasin ko ang malaking krusipiho sa dambana ay
waring si Cristo ay sinusumbatan ako at sinasabing: NINANAKAW
MO ANG SALAPI NG MGA TAO, ng mga nilikhang nagpapakahirap sa paggawa, sa
pamamagitan ng iyong walang katotohanang mga pangako. Ikaw ay nagtuturo ng mga aral na laban sa
Aking mga aral.”
Maliwanag ang
pagtatapat na ito ng naging paring si Joseph Zacchello. Pagnanakaw ang tawag sa kanilang ginagawang
pagsingil sa mga tao ng salapi, dahil sa kanilang pagmimisa na ipinangangakong
palalayain ang kaluluwa ng kanilang mga minamahal sa apoy ng purgatoryo. Sinusumbatan siya ni Cristo, ayon sa kanya,
at sinasabing ang kanyang mga pangako ay walang katotohanan, at nagtuturo siya
ng mga aral na laban sa Kanyang mga aral.
At dahil hindi niya matagalan ang sumbat sa kanya, iniwan niya ang
pagka-pari at ipinagtapat ang mga katotohanang ito. Ganito sana ang lahat ng mga pari! Lahat sana ng mga paring katoliko’y katulad
nina Lucien Vinet at Joseph Zacchello!
“ADELANTADO” PA
ANG PAGBABAYAD SA MISANG
PATUNGKOL SA
KALULUWANG NASA PURGATORYO (RAW).
Bihirang
katoliko marahil ang nakakaalam na buhay pa sila ay dapat na silang magbayad
(adelantado ang bayad) sa mga pari (P5.00 isang misa; 30 sunud-sunod na araw na
magmimisa kaya ang kabuuang halaga ay P150), upang kung sila’y mamatay ay
makasiguro (raw) sila na maipagpamisa ang kanilang mga kaluluwa. Sa ikatitiyak ng mga kababayang katoliko ng
mga bagay na ito, tunghayan ninyo ang sinasabi sa The Family Christian Calendar 1950:
“MAKIPAGKAYARI NGAYON UKOL SA MISA PAGKATAPOS NG INYONG
KAMATAYAN”
“Ang aming Tanging Kasunduan
ukol sa Misa (Misa Espesyal) ay magdudulot sa iyo ng kapakinabangan ng mga Misa
batay sa halaga sa Kasunduan kapagkaraka pagkatapos ng inyong
kamatayan—panahong nangangailangan ang iyong kaluluwa ng tulong ukol sa
espiritu. Walang pagkabalam gaya ng sa
mga bagay na ang testamento ay
pinawalang kabuluhan, walang misang gaganapin.
Kung ilalagak mo ang iyong bayad ngayon, pinananagutan namin na
magsagawa ng mga Misa, kapagkaraka na maipagbigay alam sa amin ang iyong
pagkamatay at kung hihilingin mo, magbabayad kami ng 2% (P.02 sa piso na tubo)
sa iyong deposito, kung ito’y P200.00 o higit pa. May karapatan ka rin, kung ibig mo, na kuning
muli ang kuwalta sa panahon ng mahigpit na pangangailangan na kami’y mabigyan
ng tatlumpung araw na palugit.
“Sa ganitong magaan na paraan pinakamabuting magbigay
samantalang nabubuhay ka pa niyong binabalak mong ibigay sa panahon ng
kamatayan. Ano mang halaga mula P50.00
pataas ay tinatanggap.
Ang halaga ng isang Misa ay P5.00.
“MGA MISA NI GREGORIO”
“Si San Gregoriong Dakila ay itinagubilin ang paggawa ng
30 Misa sa loob ng 30 sunud-sunod na araw na tanging patungkol sa pagpapahinga
ng tanging tinutukoy na patay. Ito ang
banal na paniniwala, pinatutunayan ng maraming multo, na sa katapusan ng ika-30
Misa ang kaluluwa ay mahahango sa apoy ng Purgatoryo.
“Ang tatlumpung Misang ito ay kailangang
isagawa sa loob ng 30 sunud-sunod na araw, walang patlang. Kung mapatlangan, dapat ulitin mula sa
pasimula.
“Ang mga ito’y maaaring patungkol lamang
sa namatay.
“Ang mga Misa ni Gregorio ay isa sa mga
dakilang tulong sa mga kaluluwa sa Purgatoryo.
“ANG MGA MISA NI GREGORIO UKOL SA ISANG TAO”
“Magkaroon ng mga Misa ni Gregorio patungkol sa iyong
mahal na yumao at makipagkayari na ang mga ito’y maisagawa kapagkaraka
pagkatapos ng iyong pagkamatay. Wala
nang ibang higit na maaaring makaalaala na maipatungkol sa iyo kundi ikaw na
rin.
“Ipadala ang iyong bayad sa mga Pari ni
San Pablo at makipagkayari sa mga mapagkakatiwalaang mga tao na magbabalita sa
amin pagkatapos ng iyong pagkamatay. Ang
Misa ay sisimulan agad.
“BAYAD SA MGA MISA NI GREGORIO”
“Ang mga Pari ni San Pablo ay tumatanggap
ng pinakamababang bayad sa halagang P150 sa
mga misa ni Gregorio. Maraming tao ay
nagpapadala ng malaking bayad dahil sa pangyayaring ang pananagutan ng mga Misa
ni Gregorio ay nagtataglay ng kapansinpansing balakid.”
Ito’y
maliwanag. Hinihingi ng mga pari na
kayo’y (mga Katoliko) magbayad na samantalang nabubuhay, upang kung mamatay ay
tiyak daw na maipagpapamisa agad ang inyong kaluluwa, at tiyak din nilang sa
katapusan ng ika-30 Misa (30 Misa ang gagawin sa loob ng 30 sunud-sunod na
araw), ang kaluluwa raw ninyo’y mahahango sa apoy ng Purgatoryo. Samakatuwid, talagang ang mga katoliko, ayon
sa mga pari, pagkamatay ay sa purgatoryo ang tungo—walang kasala-sala na sa
purgatoryo ang tungo! Kaya ngayon pa’y
(buhay ka pa at wala pa sa purgatoryo nila) pinagbabayad ka na upang pagkamatay
mo’y masimulan na nila ang paghango sa inyong kaluluwa. Nguni’t ang nakapagtataka lamang nito’y
naipagpamisa mo na’t lahat, nagdaan na ang maraming Todos los Santos, ay hindi pa rin nahahango ang nasabing kaluluwa. May talaan ba ang mga pari ng mga kaluluwang
mga nahango na, ang mga kasalukuyang hinahango at ang mga hahanguin pa? Natitiyak kong wala! At talaga namang wala. Ang unang wala ay ang sinasabi nilang
purgatoryo. Iyan ay hindi umiiral at kabulaanan lamang! At lalong walang mga kaluluwang sinasangag
doon! Panahon na upang idilat ng mga
kababayang Katoliko ang kanilang mga mata sa katotohanan! Magsuri lamang sila at ang pagbatayan ay ang
mga salita ng Diyos na nasusulat sa Biblia, matitiyak nilang sila ay nadaya at
nalinlang! Magbalik loob kayo sa Diyos
habang may panahon pa!
Hango mula sa aklat na Isang
Pagbubunyag Sa Iglesia Ni Cristo/Copyright 1964 by Iglesia Ni Cristo Church Of
Christ/Kabanata XIV/Pahina 112-123