NAGWAWALANG-BAHALA
SA KALIGTASAN
ANG
TUMATANGGING UMANIB SA
IGLESIA NI
CRISTO
HAYAG NA HAYAG sa maraming tao ang ginagawang
pagpapalaganap ng Iglesia Ni Cristo
mula pa nang ito’y muling lumitaw sa bansang Pilipinas, hanggang sa makabalik
ito sa Jerusalem na kaniyang unang kinatatagan.
Patuloy ang paglaganap nito sa buong mundo—ito ay nakarating na sa 100
mga bansa at teritoryo at hindi mapipigilan ang patuloy na pagdami ng mga taong
umaanib dito. Kasabay nito ay ang
pagpapatayo ng mga naglalakihan at magagandang gusaling sambahan sa iba’t ibang
panig ng mundo at ang pagtatalaga sa daan-daang mga ministro upang matugunan
ang lumalaking pangangailangan nito.
Puspusan ang
ginagawa ng Pamamahala ng Iglesia na maipalaganap ang mga aral ng Diyos sa
lahat ng tao, sa lahat ng mga bansa sa buong mundo, upang ang mga tao ay
makaasa ng kaligtasan pagdating ng Araw ng Paghuhukom. Kaya naman ang mga kaanib nito ay kaisa ng Pamamahala
sa walang sawang pag-aanyaya sa mga tao sa pamamahayag ng mga salita ng
Diyos. Namamahagi rin ng babasahing
Pasugo, mga polyeto, at ipinag-aanyaya ng mga kaanib ang pagsubaybay sa mga
programa ng Iglesia sa radio at telebisyon, lalo na ang
pagdalo sa mga isinasagawang pagsamba nito.
Subalit, sa
kabila nito, ang iba ay tumatanggi o umiiwas na pumasok sa Iglesia Ni Cristo. Dapat na
maunawaan ng lahat na habang ang tao ay wala sa Iglesia Ni Cristo, sa anumang kadahilanan, ay naipagwawalang-bahala
niya ang kaniyang kaligtasan.
KAILANGAN NG LAHAT NG TAO ANG KALIGTASAN
Bakit kailangan ng lahat ng tao
ang kaligtasan? Ganito ang
pahayag ni Apostol Pablo: “Pagkat ang lahat ay nagkasala at hindi nakaabot sa
kaluwalhatian ng Dios” (Roma 3:23, New
Pilipino Version).
Ang lahat ng
tao ay nangangailangan ng kaligtasan, sapagkat ang lahat ay nagkasala, maliban
sa ating Panginoong Jesucristo (I Ped. 2:21-22).
Ano ang ibinunga nang magkasala ang lahat ng tao? Sa Roma 3:19 ay mababasa na:
“Ngayon ay nalalaman natin na ang anomang sinasabi ng kautusan, yaon ay sinasabi sa nangasa ilalim ng kautusan; upang matikom ang bawa't bibig, at ang buong sanglibutan ay mapasa ilalim ng hatol ng Dios.”
“Sapagka't ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan.”
(Roma 6:23)
Kamatayan ang
itinakda ng Diyos na kabayaran ng kasalanan.
Subalit hindi nangangahulugang bayad na ang tao kapag siya ay namatay o
nalagutan ng hininga, sapagkat mayroon pang ikalawang kamatayan. Ito ay ang kaparusahan sa dagat-dagatang apoy
na siyang ganap o kahustuhang kabayaran ng kasalanan:
“At ang kamatayan at ang Hades ay ibinulid sa dagatdagatang apoy. Ito ang ikalawang kamatayan, sa makatuwid ay ang dagatdagatang apoy.”
(Apoc. 20:14).
Ano ang magiging kalagayan ng tao kapag
siya ay nahatulan ng ikalawang kamatayan? Sa pagtuturo ni Apostol Juan ay mababasa ang
ganito:
“Ay iinom din naman siya ng alak ng kagalitan ng Dios, na nahahandang walang halo sa inuman ng kaniyang kagalitan; at siya'y pahihirapan ng apoy at asupre sa harapan ng mga banal na anghel, at sa harapan ng Cordero: At ang usok ng hirap nila ay napaiilanglang magpakailan kailan man; at sila'y walang kapahingahan araw at gabi, silang mga nagsisisamba sa hayop at sa kaniyang larawan, at sinomang tumatanggap ng tanda ng kaniyang pangalan.”
(Apoc. 14:10-11).
Kahabag-habag
ang maibubulid sa dagat-dagatang apoy.
Pahihirapan siya doon araw at gabi at doo’y walang kapahingahan
magpakailan-kailanman. Kaya kung
sinisikap ng tao na maligtas sa iba’t ibang kapahamakan, kalamidad, kahirapan,
at iba pa, sa ibabaw ng lahat, ang pangunahing dapat hanapan ng lunas ng tao ay
kung papaano siya maliligtas sa walang hanggang kaparusahan.
ANG MALILIGTAS
Paano maliligtas ang tao sa
kabila ng katotohanang siya’y nasa ilalim ng hatol ng Diyos dahil sa kaniyang
kasalanan? Sa Roma 3:23-24, ay
sinasabi ang ganito: “Pagkat lahat
ay nagkasala at hindi nakaabot sa kaluwalhatian ng Dios. Gayunman, sila’y pinawalang-sala ng Dios sa
pamamagitan ng kanyang biyaya, at sa pagtubos na isinagawa ni Cristo Jesus” (NPV).
Pinatutunayan
sa mga talatang ito na mayroong pinawalang-sala sa kasalanan dahil sa pagtubos
na isinagawa ng Panginoong Jesucristo sa pamamagitan ng Kaniyang dugo. Sila rin ang tinutukoy ni Apostol Pablo na: “Ngayon nga’y wala nang hatol sa mga na kay Cristo Jesus” (Roma 8:1, Ibid.).
Ipinaunawa pa
ni Apostol Pablo na: “At ngayong
napawalang-sala na tayo sa pamamagitan ng kanyang dugo, lalo nang tiyak na
maliligtas tayo sa poot ng Diyos sa pamamagitan niya” (Roma 5:9, Magandang Balita Biblia).
Mahalagang masakop
ang tao ng ginawang pagtubos ng ating Panginoong Jesucristo, sapagkat ang gayon
ang tiyak na maliligtas sa dagat-dagatang apoy na siyang walang hanggang
kaparusahan.
ANG NATUBOS NG DUGO NI CRISTO
Alin ang pinatutunayan ng Banal
na Kasulatan na tinubos ng dugo ni Cristo, lahat ba ng tao? Ganito ang patotoo sa atin: “Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang
buong kawan na rito’y hinirang kayo ng Espiritu Santo na mga katiwala, upang
pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang dugo” (Gawa
20:28, isinalin mula sa Lamsa Translation).
Tanging ang Iglesia Ni Cristo ang pinatutunayan ng
Biblia na nakinabang sa ginawang pagtubos ng Panginoong Jesucristo at naalis na
sa ilalim ng hatol ng Panginoong Diyos.
Kapag ang tao ay namalagi sa labas ng Iglesia Ni Cristo, katumbas na namamalagi siya sa ilalim ng hatol
ng Diyos.
Walang
magagawa ang sinumang tao sa ganang kaniyang sarili para iligtas ang kaniyang
kaluluwa sa walang hanggang kaparusahan, malibang pasakop sa kaparaanan ng
Tagapagligtas. Ganito ang patunay ni
Apostol Pablo: “At ayon sa kautusan, ay halos masasabi kong lahat ng mga bagay ay nililinis ng dugo, at maliban na sa pagkabuhos ng dugo ay walang kapatawaran.” (Heb.
9:22).
Wala nang iba
pang kaparaanang magagawa ang tao para siya ay mapatawad sa kaniyang kasalanan
at siya’y maligtas. Ang unang hakbang na
dapat niyang isagawa ay sikapin niyang mapaanib sa Iglesia Ni Cristo.
Alalahaning ang lahat ng tao ay nangangailangan ng kaligtasan, at ang
tanging paraan para maligtas ay ang pagpasok sa Iglesia Ni Cristo. Ganito
ang ipinagagawa mismo ng Tagapagligtas: “Muli ngang
sinabi sa kanila ni Jesus, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ako
ang pintuan ng mga tupa. … Ako ang pintuan, ang sinomang taong pumasok sa akin,
ay siya’y maliligtas, at papasok at lalabas, at makasusumpong ng pastulan”
(Juan 10:7, 9).
Kaya, kung
kinikilala ng tao na si Cristo ang Tagapagligtas na ibinigay ng Diyos, ay
susundin niya ang paraan ni Cristo—hindi siya gagawa ng sariling paraan o
maniwala sa ibang tagapangaral na nagtuturo ng ibang paraan. Kapag ang tao’y tumatangging umanib sa Iglesia Ni Cristo ay katumbas na
ipingwawalang-bahala niya ang sarili niyang kaligtasan.
Hindi dapat
ipagpaliban ng tao ang pagsunod sa ating Panginoong Jesucristo. Sinasabi ng mga apostol: “… ‘Sa panahong ukol kita’y pinakinggan, At sa araw ng
pagliligtas kita’y sinaklolohan.’ Sinasabi ko sa inyo na ngayon ang angkop na
panahon. NGAYON ANG ARAW NG KALIGTASAN”
(II Cor. 6:2, NPV)
Habang buhay,
malakas pa, at may kakayahang pumasok ang tao sa Iglesia Ni Cristo, dapat niya itong gawin agad upang matiyak na
niya ang kaniyang kaligtasan sa Araw ng Paghuhukom. Kung totoo na mahalaga sa tao ang kaniyang
kaligtasan, hindi niya dapat papagmatigasin ang kaniyang ulo at puso sa
ipinagagawa ng Panginoong Jesucristo na pumasok o umanib sa Iglesia Ni Cristo.
ANG PAGDADALHAN SA MALILIGTAS
“Huwag kayong mabalisa; manalig kayo sa Diyos at manalig
din kayo sa akin. Sa bahay ng aking Ama
ay maraming silid; kung hindi gayon, sinabi ko na sana sa inyo. At paroroon ako upang ipaghanda ko kayo ng
matitirhan” (Juan 14:1-2, MB).
Ang pangakong
ito ng ating Panginoong Jesucristo tungkol sa dakong pagdadalhan sa mga
maliligtas ay totoo at maaasahan—sa tahanan ng ating Panginoong Diyos. Ito ang tinatanaw at inaasahan ng mga kaanib
sa Iglesia Ni Cristo—ang paninirahang
pamalagian sa Bayang Banal.
Napakapalad ng
mga kaanib sa Iglesia Ni Cristo,
sapagkat sila ang magtatamasa ng maluwalhating pamumuhay: walang hirap, wala nang pagluha, wala nang
pagdadalamhati, at hindi na makakaranas pa ng kamatayan sa Bayang Banal na
siyang magiging kanilang pamalagiang tahanan.
*
Sinulat ni Kapatid na
RICARDO S. EDROSOLAM
PASUGO GOD’S MESSAGE
MARCH 2012
VOLUME 64
NUMBER 3
PAGES 33-35
*Emphasis, Admin