HINDI DAPAT DALANGINAN SI MARIA NA INA NI JESUS

HINDI DAPAT DALANGINAN 

SI MARIA NA INA NI JESUS 

Ni KENNETH A. QUANO

 

ANG ISA SA MGA itinatanong ng iba, lalo na ng mga Katoliko, sa Iglesia Ni Cristo ay ang tungkol kay Maria na ina ng Panginoong Jesucristo, na tinatawag din nila na "Mama Mary." Nagtataka sila kung bakit hindi nananalangin kay Maria ang mga kaanib ng Iglesia Ni Cristo. 

Sa relihiyong kanilang kinaaaniban ay maalab ang debosyon nila kay Maria na ina ni Jesus. Ganito ang pahayag ng isang paring Katoliko na si Enrique Demond: 

"Dapat nating igalang at dalanginan na manigit sa lahat ng mga santo ang kabanalbanalang Virgen Maria, sapagka't ang una, siya'y ina ng Dios; ang ikalawa, siya'y hari ng lahat ng mga santo, sa langit; ang ikatlo, siya naman ay atin ding ina;ang ikaapat, ang kanyang pamanhik at pamamagitan sa Dios ay makapangyayari sa lahat." (Siya Ang Inyong Pakinggan: Ang Aral na Katoliko, p. 117) 

Sang-ayon ba sa mga katotohanang nakasulat sa Biblia ang mga paniniwala nilang ito? Dapat bang dalanginan si Maria na ina ni Jesus? Siya nga ba ay ina diumano ng Diyos? 

SI MARIA BA AY INA NG DIYOS? 

Ang paniniwalang si Maria ay ina ng Diyos, o sa Griyego ay Theotokos na ang ibig sabihin ay God-bearer o mother of God (The Teaching of Christ, p. 115), ay hindi matatagpuan sa Biblia. Nalalaman ng mga awtoridad Katolika mismo na ang mga ekspresyong mother of God at Theotokos ay hindi nanggaling sa Biblia:

"Walang matatagpuan sa Biblia na ginamit ang pariralang "Ina ng Diyos" (Fundamentals of Mariology,p. 37, isinalin mula sa Ingles). Ang titulong ito ay ikinapit kay Maria sa paniniwalang ang Panginoong Jesucristo ay Diyos daw sa likas na kalagayan. Subalit sa Biblia ay hindi tinawag na "ina ng Diyos" si Maria, kundi tinawag na "ina ni Jesus" (Gawa 1:14; Juan 2:1,3). 

Kaya wala sa Biblia at hindi itinuro ni Cristo at ng mga apostol na si Maria ay ina ng Diyos. Saan, kung gayon, nagmula ang titulong iyan? Ganito ang pahayag ng isang paring Katoliko na si Bayani Valenzuela: 

"Pangkalahatang Concilio ng Efeso, 431 

"Upang mapabulaanan ang erehiyang kristolohikal ni Nestorius ipinahayag na muli ng conciliong ito ang doktrina sa tunay na pagkatao  ni Kristo, at ipinangaral na tunay na Theotokos, Ina ng Diyos, ang Kanyang ina, ang Banal na Birhen Maria, sa pamamagitan ng pagkakatawang tao." (Ang Aral ni Kristo: Isang Katesismong Katoliko, p. 647) 

Ang Konsilyo ng Efeso noong taong 431 ay pagtitipon ng mga pinuno ng Iglesia Katolika upang talakayin ang mga itinuturing na kontrobersiyal na mga pahayag ng isang patriarkang taga Constantinopla na si Nestorius.

Kinondena ng konsilyo ang kaniyang paniniwala na si Jesus na ipinanganak ni Maria ay ang Cristo, hindi ang Diyos. Pagkatapos ng maraming pagpupulong, pinagkasunduan ng konsilyo at pinagtibay ni Emperador Theodosius II na sinumang magtuturo at maninindigan sa gayong paniniwala ni Nestorius ay patatalsikin kung sila ay obispo o kleriko, at ititiwalag kung sila ay parokyano (newworldencyclopedia.org). 

Samakatuwid, ang paniniwalang si Maria ay ina ng Diyos ay hindi galing sa Biblia, kundi pinagkasunduan lamang sa isang konsilyo. Hindi maaaring maging ina ng Diyos si Maria sapagkat pinatutunayan ng Biblia na ang Panginoong Jesucristo ay hindi Diyos kundi tao sa likas na kalagayan (Juan 8:40; I Tim. 2:5; Juan 20:17, maaaring sangguniin ang iba pang mga artikulo sa sipi na ito). 

NASA LANGIT NA BA SI MARIA AT NAKAPAMAHAGITAN? 

Naniniwala rin ang mga Katoliko na si Maria ay nasa langit na, at ganito ang pagtuturo ng kanilang mga pari: 

"Pagdating nang icatlong arao, sumilid ang calulua ni Maria sa mahal niyang catauhan, at siya ay muling nabuhay, at umaquiat sa langit, at doon pinutungan ng corona nang Santisima Trinidad, at caya ang puri at bati sa caniya nang tanang lumualhati sa Langit, at nating lahat dito sa lupa, ay Anac nang Dios Ama, Ina nang Dios Anac, at Esposa nang Dios Espiritu Santo." (Compendio Historico De La Religion,p.501) 

Ayon sa mga awtoridad Katolika, si Maria diumano ay muling nabuhay, umakyat sa langit, at pinutungan ng korona ng tinatawag nilang Santisima Trinidad. Subalit, ang aral na ito ay hindi nakasulat sa Biblia. Ang totoo, alam din ng mga tagapangaral nila na ito ay hindi matatagpuan sa Biblia: "Matapos mabuhay sa lupa, muling nakapiling si Maria ng kanyang Anak sa langit. Iniakyat siya sa langit, katawan at kaluluwa. Walang hayagang sinasabi sa Ebanghelyo tungkol sa pag-aakyat niya sa langit" (Ang Aral ni Kristo: Isang Katesismong Katoliko, p.259, idinagdag ang pagdiriin). 

Hindi lang wala kundi tahasang sumasalungat iyon sa katotohanang nasa Biblia. Ano ba ang nangyari sa mga taong namatay, gaya ni Maria? Sila ay nasa Sheol o sa libingan at hindi na babangon pa hanggang sa ang langit ay mawala: 

"Gayon ang tao ay nabubuwal at hindi na bumabangon: Hanggang sa ang langit ay mawala, sila'y hindi magsisibangon, Ni mangagigising man sa kanilang pagkakatulog Oh ikubli mo nawa ako sa Sheol. Na ingatan mo nawa akong lihim hanggang sa ang iyong poot ay makaraan, Na takdaan mo nawa ako ng takdang panahon, at iyong alalahanin ako!" (Job 14:12-13) 

Sa Araw ng Paghuhukom, mawawala ang langit (II Ped. 3:7, 10). Habang hindi pa dumarating ang araw na iyon, ang mga taong namatay ay hindi magsisibangon o magsisigising sa kanilang pagkakatulog. Batay sa katotohanang ito, napakahalagang itanong: May kabuluhan ba ang pagdalangin kay Maria upang diumano'y maipamagitan niya ang tao sa Diyos? Ang sagot ay, wala! Hindi iyon magagawa ni Maria, sapagkat "Ang patay ay hindi pumupuri sa Panginoon, Ni sinomang nabababa sa katahimikan" (Awit 115:17). 

Kung paanong hindi makapupuri ang patay, ay hindi rin nito magagawa ang manalangin. Ang patay ay wala nang alaala ni pag-iisip (Awit 6:5; 146:4). Wala nang kinalaman ang mga patay sa anumang ginagawa ng mga buhay, ayon sa Eclesiastes 9:5-6: 

"Sapagka't nalalaman ng mga buháy, na sila'y mangamamatay: nguni't hindi nalalaman ng patay ang anomang bagay ni mayroon pa man silang kagantihan; sapagka't ang alaala sa kanila ay nakalimutan. Maging ang kanilang pagibig, gaya ng kanilang pagtatanim at ng kanilang pananaghili ay nawala ngayon; na wala man silang anomang bahagi pa na magpakailan man sa anomang bagay na nagawa sa ilalim ng araw." 

Samakatuwid, si Maria, na matagal nang namatay, ay hindi rin makapananalangin o makalalapit sa Diyos para ipamagitan diumano ang mga buháy 

ANG IISANG TAGAPAMAGITAN 

Kung si Maria ay dinadalanginan ng mga tao upang mamagitan sa kanila sa Diyos, hindi ito makararating sa Diyos dahil hindi lamang siya'y patay na at wala sa langit, kundi dahil hindi siya ang itinalaga ng Diyos na Tagapamagitan. Sa Biblia ay iisa lamang ang Tagapamagitan sa Diyos at sa mga tao. Ganito ang pagtuturo ni Apostol Pablo: 

"Sapagka't may isang Dios at may isang Tagapamagitan sa Dios at sa mga tao, ang taong si Cristo Jesus." (I Tim. 2:5) 

Maliban sa Panginoong Jesucristo ay wala nang ibang maaaring mamagitan sa Diyos at sa mga tao. Siya, hindi si Maria, ang binuhay na muli ng Diyos para dito: 

"Dahil dito naman siya'y nakapagliligtas na lubos sa mga nagsisilapit sa Dios sa pamamagitan niya, palibhasa'y laging nabubuhay siya upang mamagitan sa kanila." (Heb. 7:25) 

Si Cristo rin, hindi si Maria, ang pinatutunayan ng Biblia na umakyat sa langit kaya nakapamamagitan si Cristo sa Diyos at sa mga tao: 

"Na ayon sa tunay na kahawig ngayo'y nagligtas, sa makatuwid baga'y ang bautismo, hindi sa pagaalis ng karumihan ng laman, kundi sa paghiling ng isang mabuting budhi sa Dios, sa pamamagitan ng pagkabuhay na maguli ni Jesucristo; Na nasa kanan ng Dios, pagkaakyat niya sa langit; na ipinasakop sa kaniya ang mga anghel at ang mga kapamahalaan ang mga kapangyarihan." (I Ped.3:21-22) 

Pinatutunayan ng Biblia na si Cristo ay nabuhay na mag-uli, umakyat sa langit, at ngayoʻy nasa kanan na ng Panginoong Diyos sa langit (Efe. 1:20). Walang ganitong patotoo ang Biblia tungkol kay Maria. 

Samakatuwid, hindi nananalangin kay Maria ang mga kaanib ng Iglesia Ni Cristo sapagkat hindi siya makapamamagitan sa Diyos para sa mga tao. Ang paniniwalang si Maria ay tagapamagitan, kaya maaaring manalangin sa kaniya ay tahasang paglabag sa mga aral na itinuturo ng Biblia. Hindi totoo ang sinasabi ng mga awtoridad Katolika na si Maria ay muling nabuhay at nasa langit na, dahil taliwas ito sa itinuturo ng Biblia tungkol sa mga taong namatay. Ang kaniyang pagiging diumano'y ina ng Diyos ay isang dogma o aral na kinatha lamang ng tao, at hindi aral ng Diyos.  

Mga referencia 

Siya Ang Inyong Pakinggan: Ang Aral Na Kato-liko. Sinulat ni P. Enrique Demond, S.V.D., sadyang inilaan sa mga nagtuturo ng Katesismo. Imprimi Potest ni Theo But-tenbruch, Superior S.V.D., Nihil Obstat ni Jose N. Jovellanos, Pbro., Mayo 1935, Im-primatur ni Jose Bustamante, Prov. y Vi-cario Gral., Mayo 18, 1935. Catholic Trade School, Oroquieta, Manila. 1916. 

Fundamentals of Mariology. By Juniper B. Carol, O.F.M. Imprimi Potest by Celsus Wheeler, O.F.M. Provincial, Nihil Obstat by John A. Goodwine, J.C.D., Censor Li-brorum, Imprimatur by Francis Cardinal Spellman, Archbishop of New York, Benz-inger Brothers Inc., New York, USA. 1956. 

Ang Aral ni Kristo: Isang Katesismong Katoliko. Salin sa Pilipino ni Padre Bayani Valenzue-la, S.V.D.- Mula sa "The Teaching of Christ -a Catholic Catechism for Adults". Nihil Obstat ni Reberendo Laurence Gollner, Censor Librorum, Imprimatur ni Leo A. Pursley, D.D. Obispo ng Fort Wayne-South Bend, Ika-8 ng Disyembre 1975. JMC Press, Quezon Ave., Quezon City. 1978. 

Compendio Historico De La Religion. Sinulat ni Dr. Josef Pinton. Tinagalog ni D. Antonio Florentino, Puansen Maestro sa Latrini-dad. Tip. De La Univ. De Santo Tomas, Manila. 1932. 

APRIL 2023·PASUGO:GOD'S MESSAGE 

PAGES 41-43

ANG ITINAKWIL NA TUNGKULIN NG MGA TAO SA DIYOS AY SIYANG ITINATAGUYOD AT PINANININDIGANAN NG MGA IGLESIA NI CRISTO

ANG ITINAKWIL NA TUNGKULIN NG MGA TAO SA DIYOS AY SIYANG ITINATAGUYOD AT PINANININDIGANAN NG MGA IGLESIA NI CRISTO

ANO ang dakilang tungkulin ng tao sa Diyos na Lumikha na ipinakíkilala ng Biblia? Sa Awit 100:3, sinásabi ang ganito:

"Alamín ninyo na ang Panginoon ay siyáng Diyos: Siyá ang lumaláng sa atin, at tayo'y Kaniyá: Tayo'y Kaniyáng bayan at mga tupa ng Kaniyáng pastulan."

Dapat málaman ng lahát ng mga tao na ang Diyos ay Panginoon. Dapat sa Panginoon ay sinúsunod. Bakit namán dapat mamanginoon ang lahát ng mga tao sa Diyos? Sapagká't ang Diyos ang lumaláng sa atin at tayo'y sa Kanyá. Kailangang patunayan ng tao ang pagkamay-ari ng Diyos sa kanyá.

 

UTOS NG DIYOS ANG MAGPASALAMAT 

Ano ang isá sa utos ng Diyos na ipinag-uutos sa tao na Kanyáng nilaláng? Sa Awit 100:4, ganito ang sabi:

"Mangagsipasok kayo sa kaniyáng mga pintuang-daán na may pagpapasalamat, At sa Kaniyáng looban na may pagpupuri: Mangagpasalamat kayo sa Kaniyá, at purihin ninyo ang Kaniyáng pangalan."

Ang tunay na pagkilala sa Diyos ay ang pagsunod sa Kanyáng mga utos.

(I Juan 2:3). Ang utos sa tao na nilaláng ng Diyos ay pasalamatan ang Diyos. Dapat pasalamatan ng mga tao ang Diyos sa Kanyáng mga pintuang-daán. Alín ang pintuan at daán na dapat pasukan upang doon isagawa ang pagpapasalamat sa Diyos na lumaláng!

Ayon sa ating Panginoong Jesucristo, Siyá ang pintuan na dapat pasukan upang máligtás. (Juan 10:9). At sa paliwanag din ng ating Panginoong Jesucristo, Siyá rin ang daán. (Juan 14:6). Sinumán ay hindi makarárating sa Amá kundi sa pamamagitan Niyá. Ang itinúturo ni Cristo'y ang Kanyáng katawán. Ang katawán kaya Niyáng pinakuan sa krus ang dapat pasukan at dapat daanan ng mga tao upang sa loob noon isagawa ang pagpapasalamat sa Diyos? Hindi mangyayari ito. Una, si Cristo'y nasa langit na ngayon. Ikalawá, hindi maáaring magkásiya ang mga tao sa loob ng katawán ni Cristo. Hindi namán maáaring mag-utos si Cristo ng hindi maáaring tuparín ng inúutusan. Kung gayon, alín kayáng katawán ni Cristo ang dapat pasukan ng mga tao? Sa Col. 1:18, ganito ang paliwanag ni Apostol Pablo:

"At Siyá ang ulo ng katawán, samakatuwíd bagá'y ng Iglesia; na Siyá ang pasimula, ang panganay sa mga patáy; upang sa lahát ng mga bagay ay magkaroon Siyá ng kadakilaan." 

Ang katawán na tinútukoy ni Cristo na dapat pasukan ng mga tao'y ang Kanyáng Iglesia, sapagká't ang Iglesia Niyá'y siyáng katawán. Nagíng katawán ni Cristo ang Kanyáng Iglesia, sapagká't ang Kanyáng sarili at ang Iglesia Niyá ay nilaláng Niyáng isáng taong bago sa haráp ng Diyos. (Efe. 2:15). Si Cristo ang ulo at ang Iglesia namán ang siyáng katawán, kaya iisáng tao sa haráp ng Diyos ang Iglesia at si Cristo. Dapat pumasok ang tao na sangkáp ng katawán ni Cristo o ng Iglesia upang siyá'y magíng tagapagmana. (Efe. 3:6). Ano ang pangalang itinawag ni Apostol Pablo sa katawán ni Cristo na siyáng Iglesia? Ito'y tinawag niyáng "Iglesia ni Cristo." (Rom. 16:16). Kung gayon, da-pat pumasok ang mga tao sa Iglesia ni Cristo upang doon isagawa ang pagpapasalamat sa Diyos na Manlalalang.

 

ANG DAHILAN KUNG BAKIT DAPAT PASALAMATAN ANG DIYOS 

Bakit dapat pasalamatan ang Diyos ng mga tao? Sa Awit 100:5, ganito namán ang mababasa:

Sapagká't ang Panginoon ay mabuti; ang Kaniyáng kagandahang-loob ay magpakailán man; At ang Kaniyáng pag tatapát ay sa lahát ng sali't-saling lahi."

Makatuwirang maghanáp ang Diyos sa mga tao ng pagpapasalamat, sapagká't Siyá'y mabuti at tapát sa mga tao na Kanyáng nilaláng.

Ano ang mga kabutihang tinátamo ng tao sa Diyos na siyáng dapat magíng dahilán ng pagpapasalamat?

Sa Gen. 2:7, ganito ang ipinakíkilala:

"At nilaláng ng Panginoong Diyos ang tao sa alabok ng lupa, at hiningahán ang kanyáng mga butas ng ilong ng hiningá ng buhay; at ang tao ay nagíng káluluwáng may buhay."

Ang Diyos ang pinanggalingan ng buhay ng tao. Pati ng ikabúbuhay ng tao'y sa Diyos din nang galing. "At sinabi ng Diyos, nárito, ibinigáy Ko sa inyo ang bawa't pananím na nagkákabinhi, na nasa ibabaw ng balát ng lupa, at ang bawa't punong kahoy na may bunga ng punong kahoy na nagkákabinhi; sa inyo'y magiging pagkain;" (Gen. 1:29). Tunay na nápakabuti ng Diyos na lumaláng sa tao. Ibinigáy na ang buhay ng tao patí pa ikabúbuhay ay Siyá ang nagbíbigáy. Kaya sa Rom.14:7-8, ganito ang sabi ni Apostol Pablo:

"Sapagká't ang sínomán sa atin ay hindi nabúbuhay sa kanyáng sarili, at sínomán ay hindi namámatáy sa kan-yáng sarili."

"Sapagká't kung nangabúbuhay tayo, sa Panginoon tayo'y nangabúbuhay; o kung nangamámatáy tayo, sa Panginoon tayo'y nangamámatáy, kayá't sa mamatáy tayo o mabuhay man, tayo'y sa Panginoon."

Hindi natin maiiwasan na kilalanin ang Diyos. Nasa kamáy ng Diyos ang ating hiningá at buhay (Job 12:10). Nabúbuhay tayo at namámatáy sa Panginoon. Tayo'y nangabúhuhay at nagsísikilos at mayroon tayo ng ating pagkatao dahil sa Diyos. (Gawa 17:28). Anupá't lahát ng ating tinátamasa sa buhay ay galing na lahát sa Diyos na lumaláng sa atin. Dapat nga tayong kumilala ng malakíng utang na loob sa Diyos.

 

TINALIKURAN NG TAO ANG KANYANG TUNGKULIN 

Ano ang ginawa ng mga tao sa tungkuling pagkilala sa Diyos at pagpapasalamat? Sa Rom. 3:10-12, ganito ang patotoo na nagíng buhay ng tao:

"Gaya ng násusulat, waláng' matuwíd, wala, wala kahit isá; 

"Waláng nakatátalastás, Waláng humáhanap sa Diyos. 

"Siláng lahát ay nagsilihís, magkakasamang nawalán ng kasaysayan: Waláng gumágawa ng mabuti, wala, wala kahit isá."

Iyán ang patotoo ng Biblia na nagíng buhay ng tao sa haráp ng Diyos sa kabila ng mga pagpapala sa kanilá. Tinalikurán ng tao ang Diyos. Hindi Siyá hinanap at hindi ginawa ang Kanyáng mabuti, samakatuwid bagá'y ang Kanyáng mga utos. (Rom. 7:12).

"Sapagká't kahit kilalá nilá ang Diyos, Siyá'y hindi niluwalhati niláng tulad sa Diyos, ni pinasalamatan; kundi bagkús niwaláng kabuluhán sa kaniláng mga pagmamatuwíd at ang mangmáng niláng puso ay pinapagdilím." (Rom. 1:21). Maraming pagdiriwang at pagpapasalamat na ginágawa ang mga tao, datapuwa't hindi sa Diyos iniúukol. Ang maraming pagpapasalamat at pagpupuri ay sa mga nilaláng at hindi sa Lumaláng isinásagawa. (Rom. 1:25). Sa mga larawan ng mga tao na may kasamang ibon, hayop na may apat na paá at sa mga nagsísigapang isinagawa ang pagpupuri at pagpapasalamat. Ang pángunahín dito'y ang Iglesia Katolika. Ang kaniláng ipinagpípistá ay ang larawan ng kaniláng mga santo at santa na may kasamang ibon, hayop na may apat na paá at mga nagsísigapang, gaya niná San Pedro, San Nicolás, San Isidro, San Roque at La Purísima Concepcion. Waláng pistá pará sa Diyos ang Iglesia Katolika. Lahát ay pará sa mga santo at santa nilá.

Ano ang nangyari sa maraming tao sa lupa? Sa Awit 14:2-3, ganito ang patotoo ng Biblia:

"Tinútunghán ng Panginoon ang mga anák ng mga tao mula sa langit, Upang tingnán, kung may sínumáng nakákaunawa, na hináhanap ang Diyos.

"Siláng lahát ay nagsihiwaláy; silá'y magkakasama na nagíng kahalayhalay; waláng gumágawa ng mabuti. Wala, wala kahit isá."

Iyán ang nákita ng Diyos sa mga tao sa lupa. Pawang mga kahalayan ang ginawa at hindi namán gumágawa ng mabuti. At mayroon pa ring nagsásabi namán ng ganito: "Waláng Diyos!.." (Awit 14:1). Hindi lamang ayaw pasalamatan ang Diyos na lumaláng, kundi ayaw pang kilalanin na may Diyos na sa kanilá'y lumikha at pinagkákautangan nilá ng buhay at ikinabúbuhay. Waláng utang na loob na mga tao. Mabuti pa sa kanilá ang hindi na sana nilaláng, na pagkatapos ay ayaw pang kilalanin ang Diyos na sa kanilá'y nagpala. Ang totoo hindi lamang ang mga taong táhasang nagsásabi na waláng Diyos ang waláng Diyos. Sino pa ang mga taong waláng Diyos? Sa Efe. 2:12, ganito ang sabi ni Apostol Pablo:

"Na kayo nang panahong yaon ay mga hiwaláy kay Cristo, na mga di kabilang sa bansa ng Israel, at mga taga ibáng lupa tungkol sa mga tipán ng pangako, na waláng pag-asa at waláng Diyos sa sanglibután."

Ang mga taong hiwaláy kay Cristo o hindi kaanib sa Iglesia ni Cristo ay waláng Diyos ayon kay Apostol Pablo.

TINAWAG TAYO SA IGLESIA UPANG MAGPASALAMAT 

Bakit ang mga Iglesia ni Cristo ang nagtátaguyod at nanínindigan sa dakilang tungkuling kumilala at magpasalamat sa Diyos? Sa Col. 3:15, ganito ang sabi:

"At maghari sa inyong puso ang kapayapaan ni Cristo, na diyá'y tinawag din namán kayo sa isáng katawán; at kayo'y magíng mapagpasalamat."

Ang mga tinawag sa isáng katawán ay dapat pagharian ng kapayapaan ni Cristo na ito ang kawaláng hatol sa haráp ng Diyos. 

Alín ang katawán na doon tinawag ang pagháharian ng kapayapaan? Sa Col. 1:18, ganito ang sagot:"At siyá ang ulo ng katawán, samakatuwíd bagá'y ng Iglesia."

Nasa Iglesia na katawán ni Cristo ang paghahari ng kapayapaan sa Diyos o ang kawaláng-hatol.

Ano ang dahilán at tinawag ang mga tao sa loob ng Iglesia ni Cristo? Doon din sa Col. 3:15, sinásabi "at kayo'y magíng mapagpasalamat." Kung gayon, ang mga kaanib sa Iglesia ni Cristo ang may karapatáng magpasalamat sa Diyos. Kaya namán ang Iglesia ni Cristo'y nagsásagawa ng pagpapasalamat sa Diyos upang itaguyod ang tungkulin ng tao na nilaláng ng Diyos.

Papaano dapat isagawa ang pagpapasalamat sa Diyos ng mga tinawag sa loob ng Iglesia ni Cristo? 

Sa Col. 2:7, ganito ang sabi:

"Na nangauugát at nangatátayo sa Kaniyá, at matibay sa inyong pananampalataya, gaya ng pagkaturo sa inyo, na sumásagana sa pagpapasalamat."

Silá'y tinúturuang sumagana sa pagpapasalamat sa Diyos dahil sa masagana namán sa pagpapala ang Diyos. Hindi dapat limutin ang pagpapasalamat sa Diyos. Hindi ito dapat katisuran o pag-alinlanganan. Sa Efe. 5:20, sinásabi pa ang ganito:

"Na kayo'y laging magpasalamat sa lahát ng mga bagay sa pangalan ng ating Panginoong Jesucristo sa Diyos na ating Amá."

Dapat bang ikublí o ikahiya ang pag'sasagawa ng pagpapasalamat sa Diyos? Sa Amos 4:5, ganito ang sagot:"

"At kayo'y mangaghandog ng hain ng pasasalamat na may lebadura, at kayo'y mangaghayág ng kusang mga handog at inyong itanyág sapagká't ito'y nakalulugod sa inyo, Oh ninyong mga anák ni Israel, sabi ng Panginoong Diyos."

Kailangang makilala ang nagpápasalamat at kung gaano ang kanyáng ipinagpápasalamat sa Diyos. Ganito lamang máhahayág at mátatanyág ang handog na hain ng isáng nagpápasalamat sa Diyos. 

Ano yaong mga kusang handog na dapat mákalakip doon sa pag-papasalamat sa Diyos? Sa Heb. 13:15-16, ganito namán ang paliwanag:

"Sa pamamagitan nga niya ay maghandog tayong palagi ng hain ng pagpupuri sa Diyos, samakatuwid bagá, ay ng bunga ng mga labi na nagpápahayag ng Kanyáng pangalan. Datapuwa't ang paggawa ng mabuti at ang pag-aabuloy ay huwág ninyong kalimutan: Sapagká't sa mga gayong hain ang Diyos ay totoong nalúlugod."

Ang kusang handog na iniháhain ay ang mga bunga ng labi, gaya ng mga panalangin at mga pag-awit, at saka ang abuloy na hindi dapat kalimutan sapagká't ito'y totoong nakalúlugod sa Diyos. Kung ang ibáng mga sakím ay nakalílimot sa bahaging ito, ang mga tunay at tapát na mga Iglesia ni Cristo'y dapat na tumupád.

Bakit kaya kinalúlugdán ng Diyos ang abuloy na iniháhandog sa pagpapasalamat sa Diyos? 

Ito'y kinalúlugdán ng Diyos, sapagká't ito ang ginúgugol sa ikalálaganap ng Ebanghelyo ni Cristo na nagbúbunga ng pagkakilala ng maraming tao sa Diyos at kay Cristo. Ito rin ang ginágamit sa ikapangángasiwa sa mga tinawag na manatili sa matuwíd na paglilingkod sa Diyos. Ang lalong malakíng bahagi nito'y ginágamit sa pagpapatayo ng malalakíng bahay-sambahan ng mga Iglesia ni Cristo na isá rin sa utos ng Diyos. (II Cor. 9:12-13;Hagai 1:8).

Kaya kung itinakwíl man ng maraming tao ang pagpapasalamat sa Diyos, ito'y itinátaguyod ng mga Iglesia ni Cristo at kaniláng pinanínindiganan. Hindi namin ito ikinahíhiya, kundi bagkús pa ngang ikinarárangál na ito'y isinásagawa namin sa pangalan ng Diyos at ni Cristo. Dapat magpakatibay dito ang mga kaanib sa Iglesia ni Cristo sapagká't silá ang nagkapalad na makákilala ng ganitong nápakabanál na tungkulin sa Diyos. 🕎

ISANG PAGBUBUNYAG

SA IGLESIA NI CRISTO

1964

Kabanata 27

Pahina 233-238

KUNG BAKIT INUUSIG AT KINAPOPOOTAN ANG MGA IGLESIA NI CRISTO

KUNG BAKIT INUUSIG AT KINAPOPOOTAN ANG MGA IGLESIA NI CRISTO 

ANG pag-uusig ang isá sa mga dahilán kung bakit hindi makapag-Iglesia ni Cristo ang maraming tao. Kahit nálalaman niláng ito ang totoo at maliwanag sa kanilá ang mga aral na kaniláng náririníg, hindi silá makapagpatuloy sa pag-anib sa Iglesia ni Cristo. Ang dahilán: natátakot silá sa pag-uusigat pagkapoot ng mga tao. Ang ilán namáng kaanib na sa Iglesia ni Cristo ay náhihiwaláy pa. Pag-uusig din ang dahilán. Ang ibá'y nagtátaká at nagsásabing kung kailán pa raw silá susunod sa Diyos, gágawa ng mabuti at magbábagong-buhay, ay saka pa silá kinapopootán ng mga tao at inúusig. Náiisip tuloy ng ibá na baka raw hindi totoong sa Diyos ang Iglesia ni Cristo, sapagká't kung ito anyá'y sa Diyos, bakit kinapopootán at inúusig ng mga tao ang mga nagsísianib dito? Dahil dito, sa ikaúunawa ng mga bumábasa nito sa dahilán kung bakit inúusig at kinapopootán ng mga tao ang Iglesia ni Cristo, subaybayán ninyong basahin ang hulíng kabanatang ito. 

ANG IPINAGPAUNA NI JESUS NA GAGAWIN SA KANYANG MGA ALIPIN 

Maiiwasan ba ng sínumáng nagnánais magíng alipin ni Cristo ang pag-uusig? Basahin natin ang sinabi ni Jesús na nasa Juan 15:20: 

"Alalahanin ninyo ang salitáng sa inyo'y aking sinabi, Ang alipin ay hindi dakila kay sa kaniyáng panginoon. Kung ako'y kaniláng pinagusig, kayo man ay kaniláng pagúusigin din; kung tinupád nilá ang aking salita, ang inyo man ay tútuparín din." 

Dito'y ipinagpáuná ni Jesús na ang pag-uusig ay hindi maiiwasan ng sínumáng súsunod sa Kanyá. Kailanmá't ang isáng tao'y nagnánais magíng alipin ni Cristo o magíng Iglesia ni Cristo, dapat na niyáng ihanda ang kanyáng sarili sa pag-uusig. Tiyák na dáratíng sa kanyá ang pag-uusig. At kung ang pag-uusig ay dumatíng, dapat niyáng alalahanin ang sinabi ni Jesús, na ang alipin ay hindi dakila kay sa kanyáng panginoon. Kung si Cristo na Panginoon natin ay inusig, ang Iglesia ni Cristo ay úusigin din. Samakatuwíd, hindi maíiwasan ang pag-uusig ng sínumáng mag-íiglesia ni Cristo. Ang pag-uusig ay kakambál ng pagigíng Iglesia ni Cristo. 

ANG MGA PAG-UUSIG NA GAGAWIN SA MGA IGLESIA NI CRISTO 

Ipinagpáuná rin ba ni Jesús kung anong mga pag-uusig ang gágawín sa Iglesia ni Cristo? Sa Mat. 5:11, ay ganito ang sinabi ni Jesús: 

"Mapapalad kayo pagka kayo'y ináalimura, at kayo'y pinagúusig, at kayo'y pinagwíwikaan ng sarisaring masama na pawang kasinungalingan, dahil sa akin." 

Ito ang isá sa pag-uusig na gágawín sa mga kaanib sa Iglesia ni Cristo. Pagsásalitaán silá ng sari-saring masama na pawang kasinungalingan dahil kay Jesús. Kaya hindi dapat magtaká ang mga taong umáanib sa Iglesia ni Cristo at magíng ang mga kaanib na, kung silá'y nakákariníg ng sari-saring masasamáng salita at mga paratang laban sa Iglesia ni Cristo. Ito'y ipinagpáuná ni Jesús. At ito'y nangyari rin kay Jesús. Si Jesús ay pinaratangang sira ang baít (Mar. 3:21), may demonio at naúulol (Juan 10:20); pinaratangan din Siyáng inilíligáw o dinádaya Niyá ang mga tao (Juan 7:12). Nguni't ang mga ito ba'y totoo?  "Sumagot si Jesús, Ako'y waláng demonio; kundi pinapúpurihan ko ang aking Amá, at ako'y inyong sinísiraan ng puri" (Juan 8:49). Samakatuwíd, paninirang-puri lamang ang lahát ng mga paratang at sari-saring salitáng masama na sinásabi ng mga tao laban sa Iglesia ni Cristo. Hindi ito dapat pansinín. Hindi ito dapat patulan. 

Ano pa ang pag-uusig na gágawín sa mga Iglesia ni Cristo? Sa Luc. 6:22, ay ganito pa ang sabi ni Jesús: 

"Mapapalad kayo kung kayo'y kapootán ng mga tao, at kung kayo'y ihiwaláy nilá, at kayo'y alimurahin, at itakuwíl ang inyong pangalan na tila masasama, dahil sa Anák ng tao." 

Ayon kay Jesús, ang mga Iglesia ni Cristo'y kapopootán, áalimurahin, ihíhiwaláy at itátakwíl dahil sa Kanyá. Kaya may mga Iglesia ni Cristo na hiníhiwalayán ng kaniláng asawa, mga magulang at mga kapatíd. May mga Iglesia ni Cristo na itinátakwíl ng kaniláng mga kamag-anak, pinalálayas sa kaniláng mga lupang sinásaka at ibá't ibá pang pagtatakwíl. Hindi ito dapat ipagtaká, Ipinagpáuná ito ni Jesús. Tangi rito, ano pang pag-uusig ang gágawín sa mga Iglesia ni Cristo? Sa Mat. 10:17-20, ganito pa ang sabi ni Jesús:

"Datapuwa't mangagpakaingat kayo sa mga tao: sapagká't kayo'y ibíbigáy nilá sa mga Sanedrin at kayo'y háhampasín sa kaniláng mga sinagoga; 

"Oo at kayo'y dádalhín sa haráp ng mga gobernador at mga hari dahil sa akin, sa pagpapatotoo sa kanilá at sa mga Gentil. 

"Datapuwa't pagka kayo'y ibinigáy nilá, huwág ninyong ikabalisa kung paano o kung ano ang inyong sásabihin: sapag-ká't sa oras na yaon ay ipagkákaloob sa inyo ang inyong sásabihin. 

"Sapagká't hindi kayo ang mangagsásalita, kundi ang Espíritú ng inyong Amá ang sa inyo'y magsásalita." 

Ayon sa ating Panginoong Jesucristo, ang Kanyáng mga alagád ay ibíbigáy sa mga Sanedrin o mga Húkuman, háham-pasín sa mga sinagoga, dádalhín sa haráp ng mga pinuno, gaya ng mga gobernador at mga hari. Ito ay natútupád din sa mga Iglesia ni Cristo sa hulíng araw. At sinabi pa ni Jesús na ang ibá'y pápatayín at kapopootán ng lahát dahil sa Kanyáng pangalan (Mat. 24:9). Samakatuwíd, maáaring humangga sa kamatayan ang pagsunod sa ating Panginoong Jesucristo. Datapuwa't dapat ba itong ikatakot ng mga tunay na umíibig sa Diyos at kay Jesús? 

HINDI DAPAT IKATAKOT AYON KAY JESUS AT MGA APOSTOL 

Dapat bang ikatakot ang pag-uusig kahit na ito'y nangángahulugán ng kamatayan? Sa Mat. 10:28, ganito ang sabi ni Jesús: 

"At huwág kayong mangatakot sa mga nagsísipatáy ng katawán, datapuwa't hindi nangakákapatáy sa káluluwá: kundi bagkús ang katakutan ninyo'y yaong makapúpuksa sa káluluwá at sa katawán sa impierno." 

Ayon kay Jesús, hindi dapat matakot sa pumápatáy ng katawán, datapuwa't hindi nakapápatáy ng káluluwá. Ang dapat katakutan ng tao ay ang makapápatáy sa káluluwá at sa katawán sa impierno, na ito ang Diyos. Sa Diyos dapat matakot ang tao at hindi sa kanyáng kapwa-tao. Kayá't kung kayo'y binábalaang itátakwíl, híhiwalayán at pápatayín kung kayo'y áanib sa Iglesia ni Cristo, huwág ninyong ikatakot ito ayon kay Jesús. Sabihin natin ang sinabi ng mga Apostol noong silá'y inúusig, hináhadlangán at binábalaan ng mga mang-uusig: "SUSUNOD MUNA KAMI SA DIYOS BĂGO SA MGA TAO" (Gawa5:29). 

Ano namán ang itinuro ng mga Apostol sa mga kaanib sa Iglesia ni Cristo tungkol sa mga kumákaaway sa kanilá? Sa Fil. 1:28, ay ganito ang sinásabi: 

"At sa anomán ay huwág kayong mangatakot sa mga kaaway: na ito sa kanilá ay malinaw na tanda ng kapaha-makán, datapuwa't tanda ng inyong pagkaligtás, at ito'y mula sa Dios." 

Dapat bang matakot ang mga Iglesia sa mga kumákaaway sa kanilá? Hindi, ayon kay Apostol Pablo. Sa anumáng paraá'y hindi tayo dapat matakot sa mga nagsísiusig at napopoot sa atin. Ito ang malinaw na tanda ng kaniláng kapahamakán, datapwa't tanda ito ng ating pagkaligtás. 

Ayon namán sa ating Panginoong Jesucristo, anong damdamin ang dapat madamá ng mga pinag-úusig at itinátakwil dahil sa pagka-Iglesia ni Cristo? Sa Luc. 6:22-23, ay ganito ang sinabi ni Jesús: 

"Mapapalad kayo kung kayo'y kapootán ng mga tao, at kung kayo'y ihiwaláy nilá, at kayo'y alimurahin, at itakuwíl ang inyong pangalan na tila masasama, dahil sa Anák ng tao. 

"Mangagalák kayo sa araw na yaon, at magsilukso kayo sa kagalakan; sapagká't nárito, ang gantí sa inyo'y malakí sa langit; sapagká't sa gayon ding paraán ang ginawa ng kaniláng mga magulang sa mga propeta." 

Dapat ba nating ikalungkot ang pag-uusig at pagtatakwíl sa atin ng mga tao dahil kay Jesús? Hindi, kundi bagkús dapat natin itong ikagalák, sapagká't malakí ang gantí sá atin sa langit.

 Samakatuwíd, hindi malúlugi ang mga Iglesia ni Cristo na nagtítiís ng mga pag-uusig at pagkapoot ng mga tao dahil kay Jesús. Gágantihín silá sa langit. Kaya hindi dapat maduwág ang mga tao sa pag-i-Iglesia ni Cristo. Dapat kayong magpatuloy at hindi kayo dapat pahadláng sa kanínumán. Dapat nating ipagpáuná ang pagsunod sa Diyos at sa ating Panginoong Jesucristo. Ibigin natin si Jesús nang higít sa lahát. Sinabi Niyá: "Ang umíibig sa amá o sa iná ng higít kay sa akin ay hindi karapatdapat sa akin; at ang umíibig sa anák na lalake o sa anák na babae ng higít kay sa akin ay hindi karapatdapat sa akin" (Mat. 10:37). 

ANG DAHILAN NG PAGKAPOOT NG MGA TAGA SANLIBUTAN SA MGA IGLESIA NI CRISTO 

Itinátanong ng ibá: Bakit kaya gayon na lamang ang pagkapoot ng mga tao sa Iglesia ni Cristo? Ano ang dahilán at silá'y pinag-úusig at kinapopootán, samantalang wala namán siláng ginawáng masama doon sa mga taong napopoot sa kanilá? Nárito ang isá sa dahiláng ikinapopoot sa mga Iglesia ni Cristo ayon kay Jesús. Sa Juan 15:19, ay ganito ang sinásabi: 

"Kung kayo'y taga sanglibután, ay iibigin ng sanglibután ang kaniyáng sarili; nguni't sapagká't kayo'y hindi taga sanglibután, kundi kayo'y hinirang ko sa sanglibután, Kaya napopoot sa inyo ang sanglibután." 

Bakit ang Iglesia ni Cristo ay kinapopootán ng sanlibután? Sapagká't silá'y hindi taga-sanlibután kundi silá'y mga hinirang ni Jesús sa sanlibután. Ang ibig bang sabihin ng silá'y hindi taga-sanlibután ay wala na silá sa mundong ito? Hindi gayon ang kahulugán, kundi, nárito rin silá sa sanlibutáng ito, datapuwa't nabubukod silá sa pamumuhay at sa kaugalian. Ibá ang pamumuhay ng mga Iglesia ni Cristo sa pamumuhay ng mga taga-sanlibután. Kaya sinabi ni Apostol Pedro: "Ikinaháhanga nilá ang bagay na ito na kayo'y hindi nakikitakbong kasama nilá sa gayong pagpapakalabis ng kaguluhan, kung kayá't kayo'y pinagsásalitaan ng masama" (I Ped. 4:4). 

Ano pa ang isáng dahilán ng ikinapopoot ng mga taga-sanlibután sa mga Iglesia ni Cristo? Sa Juan 17:14, ay ganito ang sabi ni Jesús: 

"Ibinigáy ko sa kanilá ang iyong salita: at kinapootán silá ng sanglibután, sapagká't hindi silá taga sanglibután, gaya ko namán na hindi taga sanglibután." 

Dahil sa pagsunod ng mga Iglesia ni Cristo sa mga utos ng Diyos na itinuro ni Jesús kaya silá kinapopootán ng san-libután. Ang isá sa mga utos na ito na sinúsunod ng mga Iglesia ni Cristo ay ang pagbabawal ng Diyos sa kanilá, na siláng mga sangkáp ng katawán ni Cristo ay sumangkáp pa sa ibáng mga kapisanang itinatag ng mga tao dito sa lupa, laluna sa mga unyon. Dahil sa hindi namin pagsapi sa mga kapisanan at sa mga unyon, kamí'y pinag-úusig at kinapopootán. Ang ibá'y ináalís sa trabaho. At ang ibá namá'y ayaw tanggapín sa trabaho kung hindi sásapi sa unyon. Gayunmá'y hindi natátakot ang mga Iglesia ni Cristo, kung alisín man silá sa trabaho, dahil sa pagsunod nilá sa kalooban ng Diyos. Nálalaman naming dáratíng sa amin ang pag-uusig, at ito'y hindi namin maiiwasan. Una'y dahil sa kamí'y hindi na taga sanlibután at ikalawá'y dahil sa pagsunod namin sa mga salita ng Diyos. Tangi rito'y ano pa ang dahilán at napopoot ang mga tao sa mga Iglesia ni Cristo? Sa Mat, 10:22, ay ganito pa ang sabi ni Jesús: 

"At kayo'y kapopootán ng lahát ng mga tao dahil sa pangalan: datapuwa't ang magtítiís hanggáng sa wakas ay siyáng máliligtás." 

Nárito pa ang isáng dahilán lung bakit napopoot ang mga tao sa Iglesia ni Cristo. Ang sabi ni Jesús, kapopootán kayo ng lahát ng mga tao dahil sa aking pangalan. Dahil sa pangalan ni Cristo o pangalang Iglesia ni Cristo kaya kami inúusig at kinapopootán. Noong kami'y katoliko, protestante, aglipayano, at ibá pa, hindi kamí inúusig, waláng napopoot sa amin. Datapuwa't nang mag-Iglesia ni Cristo kamí, saka kamí kinapootán at pinag-usig ng mga tao. Tupád na tupád ang sinabi ni Jesús: "Datapuwa't ang lahát ng mga bagay na ito (ang pag-uusig at pagkapoot ng mga tao) ay gagawin nilá sa inyo dahil sa aking pangalan..." (Juan 15:21). 

Dahil dito, nanánawagan kamí sa lahát ng mga taong naliliwanagan sa mga aral ng Iglesia ni Cristo na naháhadlangán ng mga pag-uusig at pagkapoot ng mga tao. Huwág kayong matakot sa pagsunod sa mga salita ng Diyos. Magpatuloy kayo at manindigan. Lakasán ninyo ang inyong loob. Mag-Iglesia ni Cristo kayo. Iyán ang kalooban ng Diyos. Ang pag-uusig ay huwág ninyong katakutan. Sinabi ni Jesús na ang mawalán ng buhay dahil sa Kanyá at sa ebanghelyo ay máliligtás, nguni't ang nag-íingat ng kanyáng buhay sa kanyáng sarili ay mawáwalán nito (Mar. 8:35). Ang mga duwág at hindi mánanampalatayá ay sa dagát-dagatang apoy at asupre, kasama ng mga mámamatay-tao, mapakiapíd, mánanambá sa diyus-diyusan at mga sinungaling (Apoc. 21:8). 

Isang Pagbubunyag Sa Iglesia Ni Cristo

1964

PAGES 258-263

Ang Espiritu Santo: Tunay Na Diyos Nga Ba?

ANG ESPIRITU SANTO: TUNAY NA DIYOS NGA BA? 

Sinulat ni GREG F.NONATO 

...hindi naging maliwanag sa Lumang Tipan ang misteryo ng Santisima Trinidad. May mga pahiwatig, ngunit walang maliwanag na pahayag tungkol dito." (Liwanag at Buhay, p. 46) 

INIAARAL NG MGA TAGAPAGTURO ng Iglesia Katolika na ang Espiritu Santo ay tunay na Diyos at siyang ikatlong persona ng diumano'y Santisima Trinidad. Ayon sa paring Katoliko na si Cirilo R. Almario: 

"Ang pangunahing aral ng Iglesya Katolika tungkol sa Espiritu Santo ay siya'y tunay na Diyos, tulad na ang Ama at ang Anak ay tunay na Diyos." (Liwanag at Buhay p. 46) 

Ang paniniwala ng mga Katoliko tungkol sa Espiritu Santo ay siya ring taglay ng mga Protestante at ng mga pangkating panrelihiyon na nagpapakilalang "evangelicals." Mababasa sa kanilang aklat na: 

"Siya ay tunay ngang isang Persona, na Diyos tulad ng uri ng sa Ama at sa Anak, subalit bukod sa kanilang dalawa." (The Three are One, p. 47) 

ANG KATOTOHANANG SINASABI NG BIBLIA Tunay na Diyos nga ba ang Espiritu Santo gaya ng sinasabi ng maraming nagpapakilalang tagapagturo ng Biblia? Sa Matandang Tipan ay maraming beses na binanggit ang Espiritu Santo ngunit minsan ma'y walang binanggit na "Diyos Espiritu Santo," ni tinawag man lamang ang Espiritu Santo na Diyos. Ito'y pinatunayan din ng paring Katoliko na si Joseph Pohle: 

"3. ANG PANGALANG 'DIYOS KUNG INIUUKOL SA ESPIRITU SANTO-Bagaman sa alinmang bahagi nito'y hindi tinatawag ng Biblia ang ikatlong Persona ng Pinagpalang Trinidad na 'Diyos',..." (The Divine Trinity, p.109) 

Inaamin din ng mga nagsuri ng Biblia na hindi itinuturo rito na ang Espiritu Santo ay isang persona ng Diyos. Ganito ang pahayag ni G. Almario: 

"Sa LUMANG TIPAN, may mahigit na 94 beses na binabanggit ang tungkol sa 'Espiritu ng Diyos', subalit hindi naipahayag sa kanila na ang Espiritung ito ay isa ring persona katulad ng Ama at ng Anak. Sa katunayan, hindi naging maliwanag sa Lumang Tipan ang misteryo ng Santisima Trinidad. May mga pahiwatig, ngunit walang maliwanag na pahayag tungkol dito." (Liwanag at Buhay, p. 46) 

Maliwanag sa paglalahad ng paring si Almario na bagaman naniniwala siya na ang Espiritu Santo ay tunay na Diyos at ito raw ang diumano'y ikatlong persona ng Santisima Trinidad, inaamin niya na walang ganitong ipinahayag sa Matandang Tipan. Ganito rin ang pinatutunayan sa Catholic Encyclopedia: 

"Sapagkat hindi natin matatagpuan saanman sa Matandang Tipan ang kahit na anong malinaw na indikasyon ng Ikatlong Persona." (p. 49) 

"Ang doktrina ng Diyos Ama, Diyos Anak, at Diyos Espiritu Santo ay walang batayan sa Banal na Kasulatan, sapagkat wala ni isang pagtukoy sa Diyos Anak o Diyos Espiritu Santo sa buong Biblia." (Search For Truth, p. 64) 

ANG ESPIRITU SANTO SA MATANDANG TIPAN Sa Matandang Tipan ay maraming ulit na ipinakilala ng Diyos ang Kaniyang sarili subalit hindi kailanman bilang Diyos na may tatlong persona. Wala Siyang sinabi na ang Anak ay Diyos at ang Espiritu Santo ay Diyos din. Sinabi ng tunay na Diyos, "Inyong kilalaning ako lamang ang Diyos, At liban sa akin ay wala nang iba" (Isa. 46:9, Magandang Balita Biblia); "Ako si Yahweh, Ako lamang ang Diyos at wala nang iba..." (Isa. 45:5, Ibid.); "...Upang ako ay makilala ng buong daigdig, Na makilala nila na ako si Yahweh, Ako lamang ang Diyos at wala nang iba" (Isa. 45:6, Ibid.). 

Kaya naman ang paniniwala ng mga tao ng Diyos sa panahon ng Matandang Tipan ay ang Ama lamang ang iisang Diyos at wala nang iba. Wala silang paniniwala na ang Espiritu Santo ay Diyos din. Sa katunayan, ganito ang matutunghayan natin sa Matandang Tipan: 

"Ang Panginoon na magisa ang pumatnubay sa kaniya, At walang ibang dios na kasama siya." (Deut. 32:12) 

"Kaya't ikaw ay dakila, Oh Panginoong Dios; sapagka't walang gaya mo,o may ibang Dios pa bukod sa iyo, ayon sa lahat na aming naririnig ng aming mga pakinig." (II Sam. 7:22) 

"Iisa lamang ang Diyos, at wala nang iba." Ito ang paniniwala ng bayan ng Diyos sa panahon ng Matandang Tipan, ang matandang Israel. Ang iisang Diyos na kanilang kinilala ay walang iba kundi ang Ama (Deut. 32:6; Isa. 63:16; Mal. 2:10; II Sam, 7:14; Awit 89:26; Isa. 64:8). Sa Matandang Tipan ay walang tinatawag na Diyos Anak at wala ring tinatawag na Diyos Espiritu Santo. 

ANG ESPIRITU SANTO SA BAGONG TIPAN Kung sa Matandang Tipan ay walang itinuturo na ang Espiritu Santo ay tunay na Diyos at ikatlong persona ng tinatawag na Santisima Trinidad, sa Bagong Tipan kaya ay wala ring pagtuturo na ang Espiritu Santo ay tunay na Diyos? Ganito ang natuklasan ng mga nagsuri sa Bagong Tipan tungkol sa Espiritu Santo: 

"Ang doktrina ng Diyos Ama, Diyos Anak, at Diyos Espiritu Santo ay walang batayan sa Banal na Kasulatan, sapagkat wala ni isang pagtukoy sa Diyos Anak o Diyos Espiritu Santo sa buong Biblia." (Search For Truth, p.64) 

Hindi itinuturo ng Bagong Tipan na ang Espiritu Santo ay tinawag na Diyos. Ito ang natuklasan ng mga nagsuri sa Bagong Tipan. Ito ay sapagkat ang aral na ang Espiritu Santo ay tunay na Diyos at siyang diumano'y ikatlong persona ng Santisima Trinidad ay hindi itinuro ni Cristo at ng Kaniyang mga apostol. Ang mga unang Cristiano tulad din ng mga Israelita noong una ay nanindigan na iisa lamang ang tunay na Diyos at Siya ay walang iba kundi ang Ama. Sinabi ni Apostol Pablo sa mga Cristianong nasa Corinto: 

"Nguni't sa ganang atin ay may isang Dios lamang, ang Ama, na buhat sa kaniya ang lahat ng mga bagay, at tayo'y sa kaniya;..." (I Cor. 8:6) 

ANG TURO NG PANGINOONG JESUCRISTO UKOL SA ESPIRITU SANTO 

Nang si Jesus ay narito pa sa lupa, maraming ulit Siyang nagturo tungkol sa Espiritu Santo, ngunit kahit kailan ay hindi Niya itinuro na ang Espiritu Santo ay Diyos o"ikatlong persona" ng diumano'y Santisima Trinidad. Ano ang itinuro ng Panginoong Jesucristo tungkol sa Espiritu Santo? Ang Espiritu Santo ay ang ipinangako Niya na Kaniyang susuguin upang umaliw sa mga Cristiano: 

"Datapuwa't pagparito ng Mangaaliw, na aking susuguin sa inyo mula sa Ama, sa makatuwid baga'y ang Espiritu ng katotohanan, na nagbubuhat sa Ama, ay siyang magpapatotoo sa akin." (Juan 15:26) 

Ito ay isang matibay na katunayan na ang Espiritu Santo ay hindi dapat ipagkamali sa tunay na Diyos at hindi maaaring maging kapantay ng Diyos. Ayon na rin sa pagtuturo ng Panginoong Jesucristo, higit na dakila ang nagsusugo kaysa isinusugo (Juan 13:16). Si Cristo ay higit na dakila kaysa Espiritu Santo sapagkat ang Panginoong Jesucristo ay Siyang nagsusugo rito. Sa kabilang dako, ang Diyos ay higit na dakila kaysa kay Cristo (Juan 14:28) sapagkat ang Diyos ang nagsugo sa Kaniya (Juan 17:3). Ganito rin ang sinasabi ni Origen, isa sa mga tina-tawag na Church Fathers: 

"Si Origen ay pumalaot pa sa direksiyong ito sa pamamagitan ng tiyakang pagtuturo na ang Anak ay mababa sa Ama, tungkol sa esensiya o kakaniyahan, at ang Espiritu Santo ay mababa maging sa Anak." (Systematic Theology, p. 82) 

Itinuturo rin ng iba na salungat sa turo ni Cristo na ang Espiritu Santo ay kapantay ng Ama at ng Anak (perfectly equal), at ang Tatlong Persona ay pare-parehong Diyos (the same God): 

"Ang tatlong Persona, kung gayon, dahil [sila'y] iisang Diyos ay ganap na magkakapantay sa kasakdalan, kadakilaan at kaluwalhatian: Ang Ama at ang Anak at ang Espiritu Santo ay nagtataglay ng iisang pagka-Diyos, ng magkakapantay na kaluwalhatian at ng magkakasing walang hanggan na kadakilaan. Kung ano ang Ama, gayon din ang Anak, maging ang Espiritu Santo... ang Ama ay Diyos, Ang Anak ay Diyos, ang Espiritu Santo ay Diyos. Gayunman sila ay hindi tatlong Diyos, kundi iisang Diyos (mula sa Athanasian Creed)." (The Creed, p. 50) 

ANG PINAGMULAN NG ARAL NA ANG ESPIRITU SANTO AY DIYOS 

Malinaw na napatunayan natin na ang Espiritu Santo ay hindi kailanman itinuro at tinawag na Diyos sa Biblia. Sino kung gayon ang pinagmulan ng aral na ang Espiritu Santo ay Diyos at siyang diumano'y ikatlong persona ng Santisima Trinidad? Tunghayan natin ang isinasaad ng kasaysayan: 

"Tertuliano, ipinanganak noong mga 160, naakit o nakumberte sa Cristianismo noong 195 at sa Montanismo noong mga 207, ay isa sa mga pangunahing pilosopong Cristiano ng kaniyang panahon. Siya ay propesyonal na abugado na may malawak na kaisipan, maalam sa pilosopiya, kasaysayan at wikang Griyego, na may natatanging kaloob bilang debatista. Siya ay isa sa mga unang nagpahayag nang tuwiran na ang Espiritu Santo ay Diyos na kapantay ng dalawang iba pang Persona ng Trinidad." (A History of Heresy, p.35) 

Si Tertuliano, na nabuhay sa pagtatapos ng ikalawang siglo at pagsisimula ng ikatlong siglo, ang isa sa mga kauna-unahang nagpahayag na Diyos ang Espiritu Santo at kapantay ng dalawang iba pang persona ng tinatawag niyang Trinidad. Kaya, natitiyak natin na ang aral na ang Espiritu Santo ay Diyos ay hindi nagmula sa ating Panginoong Jesucristo ni sa Kaniyang mga apostol sapagkat si Tertuliano ay nabuhay sa panahong matagal nang tapos ang pagsulat ng Biblia at matagal na ring patay ang mga apostol. 

Matatandaan natin na ang aral na si Cristo ay Diyos ay ginawa sa Konsilyo ng Nicea noong 325 (Ang Aral ni Kristo, p.646). Naisama ba sa Kredo ng Nicea ang aral na ang Espiritu Santo ay Diyos? Ganito ang sinasabi ng kasaysayan: 

"Ang Kredo ng Nicea ay walang sinabi tungkol sa pagka-Diyos ng Espiritu Santo." (The Church in History, p.32) 

Ganito rin ang sinasabi ng mga awtoridad Katoliko: "Ang konsilyo ay umiwas na tukuyin ang Espiritu Santo bilang Diyos." (The Left Hand of God, p. 59)12 

Kapuna-puna na ang aral na ang Espiritu Santo ay Diyos ay hindi kabilang sa artikulo ng pananampalatayang Katoliko na nabuo sa Konsilyo ng Nicea noong A.D. 325. Ang aral na ang Espiritu Santo ay Diyos ay idinagdag lamang sa artikulo ng pananampalataya sa Konsilyo ng Constantinopla noong 381: 

"Ang pinakamatanda at tinatanggap ng mas nakararami na pahayag tungkol sa lahat ng punto na may kinala man sa doktrina ng Trinidad, ay ang Kredo ng Nicea. Ito ay inilagda ng Konsilyo ng Nicea noong 325, at ang mga punto na may kinalaman sa pagka-Diyos at personalidad ng Espiritu Santo ay idinagdag sa Konsilyo ng Constanti-nopla noong A.D. 381." (The Three are One, p. 101) 

Pinatutunayan din ito ng paring si Clement H. Crock: 

"Noong 381, sa Konsilyo ng Constantinopla, ipinali-wanag na isang tuntunin ng pananampalataya na ang Espiritu Santo ay Diyos." (The Apostle's Creed, p. 206) 

Malinaw ang patotoo ng kasaysayan na ang aral na ang Espiritu Santo ay Diyos at siyang diumano'y ikatlong Persona ng Santisima Trinidad ay idinagdag lamang sa artikulo ng pananampalataya sa Konsilyo ng Constantinopla noong 381. Ang pasimuno ng aral na ito ay ang tinatawag ng kasaysayan na Three Cappadocian Fathers na sina Gregorio ng Nazianzo, Basilio ng Caesarea, at Gregorio ng Nyssa: 

"Pagkamatay ni Atanacio ang liderato sa laban ng ortodoksiya (katotohanang Cristiano batay sa kasaysayan) ay pinangunahan ng tatlong lalake na kilala bilang "the three great Cappadocians." Tinawag sila ng gayon sapag-kat sila'y nagmula sa lalawigan ng Cappadocia sa Asya Menor at dahil sa ang tatlong ito ay kabilang sa mga pinakabantog na lalake ng Iglesia ng matandang panahon. Sila ay sina Basilio ng Caesarea, Gregorio ng Nazianzo, at Gregorio ng Nyssa. Ang tatlong lalakeng ito ay matatag at malakas na nanindigan sa pagsasanggalang sa mga aral ng Kasulatan." (The Church in History, pp. 31-32)

"Sa tag-init ng 325, ang prinsipe ng imperyo na si Julian, na nang panahong iyon ay estudyante pa lamang sa Atenas, ay namangha nang marinig ang problemang ito nang makilala niya si Gregorio ng Nazianzo, na kilala rin bilang Gregorio ang Teologo. Kasama ang isang nag-ngangalang Basilio at ang kaniyang kapatid, isinusulong ni Gregorio ang pagiging Diyos ng Espiritu Santo." (The Left Hand of God, p.61)

Ayon sa kasaysayan, ang tinatawag na Three Cappado-cians ang naglunsad ng pagdaragdag sa Kredo ng Iglesia Katolika noong 381 sa Konsilyo ng Constantinopla ng aral na ang Espiritu Santo ay Diyos. Ang dogma na ang Espiritu Santo ay Diyos ay hindi aral ng Biblia. 

Hindi kailanman itinuro ng Panginoong Jesucristo, maging ng Kaniyang mga apostol, na Diyos ang Espiritu Santo. Ang Espiritu Santo na diumano ay Diyos ay iba sa Espiritu Santo na ipinangaral ng mga apostol. May ibinabala si Apostol Pablo na mangangaral ng ibang espiritu. Kaya iba ay sapagkat iba sa Espiritu Santo na ipinangaral ng mga apostol (II Cor. 11:2-4, Living Bible). 

Yayamang hindi aral ng Biblia ang doktrina tungkol sa diumanoʻy pagiging Diyos ng Espiritu Santo, ni ang diumano'y pagiging ikatlo nito sa mga Persona ng Diyos, ito ay dapat itakwil. Ganito ang itinagubilin ni Apostol Pablo: 

"Ako'y namamangha na kay dali ninyong nagsilipat sa ibang evangelio buhat sa tumawag sa inyo sa biyaya ni Cristo. Na ito'y hindi ibang evangelio: kundi mayroong ilan na sa inyo'y nagsisiligalig, nangagiibig na pasamain ang evangelio ni Cristo. Datapuwa't kahima't kami, o isang anghel na mula sa langit, ang mangaral sa inyo ng anomang evangelio na iba sa aming ipinangangaral sa inyo, ay matakuwil." (Gal. 1:6-8).

*NOTA: Lahat ng sinipi mula sa mga referenciang Ingles ay isinalin sa Filipino. 

PASUGO GOD'S MESSAGE

NOVEMBER 2005

PAGES 21-24