ANG
PAKIKIPAG-ISA KAY JESUS
Walang kapantay ang biyayang kaloob ng Diyos sa tao sa
pamamagitan ni Jesucristo na Kaniyang Anak.
Ang Panginoong Jesucristo ang ating pag-asa upang matubos tayo at
mapatawad sa kasalanan at maligtas sa kaparusahang walang hanggan. Sa pamamagitan Niya ay makapapasok tayo sa
kaharian ng Diyos upang doon ay tamasahin natin magpakailanman ang buhay na
walang hanggan, ang buhay na laya na sa lahat ng uri ng pagdurusa. Gaano man kalaking kayamanan sa mundo, at
kahit ang buong mundo mismo, ay hindi maitutumbas sa mga dakilang biyayang ito.
Subalit
matatamo lamang natin ito kung tayo ay NAKAUGNAY
kay Jesus. Kaya, kung paanong may
mabubuting ugnayang nais nating itatag, panatilihin, at palaguin, katulad ng
kaugnayan sa kasambahay, kamag-anak, kaibigan, at maging sa kasosyo sa negosyo,
ang lalong dapat nating hangarin at pagsikapan ay ang tayo’y magkaroon ng KAUGNAYAN sa ating Panginoong
Jesucristo.
Paano ba magkakaroon ang tao ng kaugnayan kay Cristo? Sapat na kaya ang sinasabi ng iba na
tinanggap na nila si Cristo bilang Panginoon at pansariling Tagapagligtas? Sa sulat ni Apostol Pablo sa mga Cristiano sa
Corinto ay ipinaalala niya KUNG PAANO
SILA NAGKAROON NG KAUGNAYAN sa Panginoong Jesucristo:
“TAPAT ANG
DIYOS NA TUMAWAG SA INYO UPANG KAYO’Y
MAKIPAG-ISA SA KANYANG ANAK NA SI JESU-CRISTONG ATING PANGINOON” (I
Cor. 1:9, Magandang Balita Biblia)
Malibang
tawagin at dalhin ng Diyos ang tao ay hindi siya makalalapit kay Jesucristo
(Juan 6:44). Kaya, hindi mapanghahawakan
ang sinasabi ng marami ngayon na sila’y kay Cristo na, dahil lamang sa
tinanggap na raw nila ang Panginoon sa kanilang puso. Totoong dapat sumampalataya kay Jesus,
subalit malinaw ang pahayag ng Biblia na ang mga nakipag-isa kay Cristo ay ang
mga TINAWAG NG DIYOS. Kaya, dapat tiyakin ng tao na kabilang
siya sa mga tinawag ng Diyos.
KUNG PAANO TINATAWAG NG DIYOS
Paano tinawag ng Diyos ang mga
unang Cristiano? Sa II Tesalonica
2:14 ay ganito ang paliwanag ni Apostol Pablo:
“TINAWAG
KAYO NG DIOS SA PAMAMAGITAN NG EBANGHELYONG IPINANGARAL NAMIN SA INYO upang
makahati kayo sa kaluwalhatian ng ating Panginoong Jesu-cristo.” (New Pilipino Version)
Ang pagtawag
ng Diyos ay sa pamamagitan ng pangangaral ng Kaniyang salita. Subalit HINDI
DAPAT IPAGKAMALI na lahat ng
pangangaral ay pagtawag ng Diyos sa tao.
Ibinabala ng Panginoong Jesucristo na sa mga huling araw ay lilitaw ang
maraming bulaang tagapangaral at ililigaw ang marami (Mat. 24:24).
Ang
pangangaral na siyang tunay na pagtawag ng Diyos ay ang PANGANGARAL NG SINUGO
NIYA. Walang karapatang mangaral ng
dalisay na ebanghelyo ang hindi sinugo ng Diyos, gaya ng binigyang-diin ni
Apostol Pablo:
“AT PAANO
SILANG MAGSISIPANGARAL, KUNG HINDI SILA MGA SINUGO?” (Roma 10:15)
“BULAANG
TAGAPANGARAL” ang tawag ng Panginoong Jesucristo sa nangangahas mangaral ng
ebanghelyo na hindi naman sinugo ng Diyos.
Hindi lamang walang karapatang mangaral ang hindi sugo, kundi ang
ipinangangaral niya ay hindi tunay na ebanghelyo. Ayon kay Apostol Pablo:
“Ako'y namamangha na kay dali ninyong nagsilipat sa ibang evangelio buhat sa tumawag sa inyo sa biyaya ni Cristo; Na ito'y hindi ibang evangelio: kundi mayroong ilan na sa inyo'y nagsisiligalig, at nangagiibig na pasamain ang evangelio ni Cristo. ” (Gal.
1:6-7)
Ang mga
bulaang tagapangaral ay mapagpanggap.
Sinisitas din nila ang mga talata ng Biblia upang mapapaniwala ang mga
tao na sila’y kay Cristo. Ngunit
palibhasa’y hindi pinagkaloobang makaunawa ng salita ng Diyos, ang kanilang
itinuturo ay lihis sa katotohanan (Mar. 4:11; II Ped. 3:16). Sinabi ni Apostol Pablo na pinasasama nila
ang ebanghelyo—pinipilipit o binibigyan nila ng ibang pakahulugan ang mga
nakasulat sa Biblia kaya ang kanilang turo ay labag na sa aral ng Diyos.
Kung gayon,
hindi tayo dapat na basta maniwala na lamang sa kung sinu-sinong
mangangaral. Dapat nating tiyakin na ang
ating pinakikinggan ay sinugo ng Diyos .
Ipinaliliwanag ng Biblia kung bakit ito mahalaga:
“SAPAGKA’T ANG
SINUGO NG DIOS AY NAGSASALITA NG MGA SALITA NG DIOS.” (Juan 3:34)
Ang mga sugo
sa pangalan ni Cristo ang pinagkatiwalaan ng Diyos ng Kaniyang salita o ng
ebanghelyo (II Cor. 5:18-20). Sila ang
Kaniyang mga kasangkapan sa pagtawag sa tao upang ipakisama sa Kaniyang Anak na
si Jesucristo. Ang pangangaral nila ay
katumbas ng pagtawag ng Diyos sa tao.
Kaya, kung nais nating magkaroon ng kaugnayan kay Jesucristo ay dapat
nating pakinggan at sampalatayanan ang pangangaral ng sugo ng Diyos na
magbubunga ng pakikipag-isa kay Cristo.
Ang kaisa Niya ang nakaugnay sa Kaniya.
KUNG SAAN TINATAWAG
Subalit, hindi rin dapat na ipagkamali na makinig lamang
at sumampalataya sa tunay na ebanghelyo ay sapat na upang ang tao ay magkaroon
ng kaugnayan kay Cristo. Saan dapat humantong ang pagsampalataya natin sa pangangaral
ng sugo? Ayon kay Cristo, ang
sumasampalataya sa ebanghelyo ay kailangan
ding mabautismuhan. Sa Marcos
16:15-16 ay nakatala ang pahayag Niyang ito:
“At sinabi niya sa kanila, Magsiyaon kayo sa buong sanglibutan, at inyong ipangaral ang evangelio sa lahat ng kinapal. Ang sumasampalataya at mabautismuhan ay maliligtas; datapuwa't ang hindi sumasampalataya ay parurusahan.”
Iniutos ng
Panginoong Jesucristo sa Kaniyang mga alagad na ipangaral ang ebanghelyo
sapagkat ito ang paraan ng pagtawag ng Diyos sa tao upang ipakipag-isa sa
Kaniya. Ipinangako ni Cristo na ang
sumasampalataya sa pangangaral ng sugo at tumanggap ng tunay na bautismo ay
maliligtas.
Ang mga
tumanggap ng bautismong iniutos ni Jesus ay nasa isang katawan, ayon sa I Corinto 12:13:
“Tayong lahat—maging Judio o Griego, alipin o malaya—ay
binautismuhan sa iisang Espiritu UPANG
MAGING SANGKAP NG ISANG KATAWAN.” (NPV)
Sa ibang sulat
ni Apostol Pablo ay maliwanag na sa isang katawan dinadala ang mga tinawag ng
Diyos:
“At maghari sa inyong puso ang kapayapaan ni Cristo, na diya'y tinawag din naman kayo sa isang katawan; at kayo'y maging mapagpasalamat.” (Col.
3:15)
Ang tinutukoy na “isang katawan” ay ang
Iglesiang pinangunguluhan ni Cristo:
“At siya ang ulo ng katawan, sa makatuwid baga'y ng iglesia.” (Col.
1:18)
Ang pangalan ng Iglesiang katawan ni Cristo
ay Iglesia ni Cristo:
“Magbatian
kayo ng banal na halik. Lahat ng iglesya
ni Cristo ay bumabati sa inyo.” (Roma 16:16, NPV)
Kung gayon,
ang dapat ibunga ng pagsampalataya sa mga tunay na aral na ipinangangaral ng mga
sugo ng Diyos ay ang PAG-ANIB SA IGLESIA NI CRISTO. Ito ang wastong pagtugon sa pagtawag ng Diyos
na tayo’y makipag-isa sa Kaniyang Anak na si Jesucristo.
KUNG PAANO NAGING KAISA
Ang mga umanib sa tunay na Iglesia ni Cristo ang naging kaisa ni Cristo sapagkat, sa harap ng
Diyos, si Cristo at ang Kaniyang Iglesia ay isang taong bago:
“Na inalis ang pagkakaalit sa pamamagitan ng kaniyang laman, kahit kautusan na may mga batas at ang palatuntunan; upang sa dalawa ay lalangin sa kaniyang sarili ang isang taong bago, sa ganito'y ginagawa ang kapayapaan.” (Efe.
2:15)
Ang isang
taong bago ay nilalang sa pamamagitan ng pagkakaugnay ni Cristo na Siyang ulo
sa mga tinawag bilang sangkap na bumubuo sa isang katawan o Iglesia (I Cor.
12:27). ANG MGA KAANIB SA IGLESIA NI
CRISTO, KUNG GAYON, ANG MAY KAUGNAYAN SA ATING PANGINOONG JESUCRISTO. Ito ang pinatutunayan mismo ni Apostol Pablo:
“ISANG
DAKILANG KATOTOHANAN ANG INIHAHAYAG NITO—ANG KAUGNAYAN NI CRISTO SA IGLESYA ANG
TINUTUKOY KO.” (Efe. 5:32, MB)
Bilang kaanib
sa Iglesia o sangkap ng katawan ni Cristo hindi lamang kay Cristo tayo may
kaugnayan kundi maging sa Ama (Juan 17:9-11). Dahil dito, makaaasa tayo sa mga
dakilang biyayang ipinangako ng Diyos—ang kaligtasan sa Araw ng Paghuhukom at
ang pananahanan sa piling Niya at ng Kaniyang Anak na si Jesucristo sa Bayang
Banal magpakailanman *
Isinulat ni:
Kapatid na ALBERT P. GONZALES
Kinopya mula sa:
PASUGO GOD’S MESSAGE
FEBRUARY 2006
PAGES 25-26
Emphasis:
ADMIN.
