Ang Paglilingkod Ng Mga Tao Sa Diyos Na Labag Sa Kanyang Utos

Ang Paglilingkod Ng Mga Tao 
Sa Diyos 
Na Labag Sa Kanyang Utos

Ano ang ipinagbabawal ng Diyos na sambahin ng mga tao?

    Sa Exo. 20:3, ay itinuturo ang ganito:

     “Huwag kang magkakaroon ng ibang mga dios sa harap ko.”

Ano ang ipinagbabawal na sambahin?  Ang ibang mga diyos.  Ipinagbabawal ng Diyos na magkaroon pa ng ibang diyos sa harap Niya.  Alin itong ibang mga diyos na ipinagbabawal ng Diyos na sambahin?  Sa talatang 4, ay sinasabi.

     “Huwag kang gagawa para sa iyo ng larawang inanyuan o ng kawangis man ng anomang anyong nasa itaas sa langit, o ng nasa ibaba sa lupa, o ng nasa tubig sa ilalim ng lupa.”

     Ang mga larawang ginagawa ng mga tao na kawangis ng mga anyong nasa langit, nasa lupa, at nasa tubig sa ilalim ng lupa ang tinatawag na ibang mga diyos na hindi dapat sambahin.  Alin ba ang mga larawang ito na ginagawa ng mga tao na hindi dapat sambahin?  Lahat ban g larawan?  Hindi. E, alin ang larawang iyon?  Sa Exo. 20:5, ay tinitiyak ang ganito:

     “Huwag mong yuyukuran sila, o paglingkuran man sila; sapagka't akong Panginoon mong Dios, ay Dios na mapanibughuin, na aking dinadalaw ang katampalasanan ng mga magulang sa mga anak, hanggang sa ikatlo at ikaapat na salin ng lahi ng mga napopoot sa akin.”

Aling mga larawan?  Ang mga larawang ginawa upang yukuran at paglingkuran na sinasambang tulad sa Diyos.  Ang mga larawang ito ang tinatawag na IBANG mga diyos o mga DIYUS-DIYUSAN (Awit 115:2-7).  Ano ang parusang itinataan ng Diyos sa mga sumasamba, yumuyukod at naglilingkod sa larawan o diyus-diyusan?  Sa Apoc. 21:8, ay ganito ang sinasabi:

     “Nguni't sa mga duwag, at sa mga hindi mananampalataya, at sa mga kasuklamsuklam, at sa mga mamamatay-tao, at sa mga mapakiapid, at sa mga manggagaway, at sa mga mapagsamba sa diosdiosan, at sa lahat na mga sinungaling, ang kanilang bahagi ay sa dagatdagatang nagniningas sa apoy at asupre; na siyang ikalawang kamatayan.”

     Ang mga sumasamba sa mga larawan o sa mga diyus-diyusan ay parurusahan sa nagniningas na apoy at asupre na siyang ikalawang kamatayan.  Bakit parurusahan sa apoy at asupre ang mga sumasamba at naglilingkod sa mga larawan?

Ikinapopoot Ba Ng Diyos Ang Pagsamba Sa Mga Larawan At Ang Paglilingkod Dito?

     Sa Rom. 1:18, ay ganito ang sinasabi:

    “Sapagka't ang poot ng Dios ay nahahayag mula sa langit laban sa lahat na kasamaan at kalikuan ng mga tao, na mga sinasawata ang katotohanan ng kalikuan.”

      Tinitiyak sa talatang ito na ang poot ng Diyos ay nahayag mula sa langit laban sa lahat ng kasamaan at kalikuan ng mga tao, na sinasawata ang katotohanan ng kalikuan.  Paano sinasawata ang katotohanan ng kalikuan?  Sa Rom. 1:25, ay ipinakikilala ang ganito:

     “Sapagka't pinalitan nila ang katotohanan ng Dios ng kasinungalingan, at sila'y nagsisamba at nangaglingkod sa nilalang kay sa Lumalang, na siyang pinupuri magpakailan man. Siya nawa.”

     Paano?  Pinalitan ang katotohanan ng Diyos ng kasinungalingan, at sila’y nagsisamba at  naglingkod sa nilalang kaysa Lumalang.  Kaya ang Diyos ay napopoot sa mga tao, na sa halip na ang Diyos na Lumalang ang pag-ukulan ng kanilang pagsamba at paglilingkod, ang mga nilalang ang kanilang sinamba at pinupuri magpakailanaman.  Alin-alin ba ang mga nilalang na pinag-uukulan ng pagsamba at pagpupuri ng mga tao?  Sa Rom. 1:23, ay ganito ang tinitiyak:

     “At pinalitan nila ang kaluwalhatian ng Dios na hindi nasisira, ng isang katulad ng larawan ng tao na nasisira, at ng mga ibon, at ng mga hayop na may apat na paa, at ng mga nagsisigapang.”

     Alin-alin?  Ang mga larawan ng mga tao na may kasamang iba’t-ibang uri ng hayop.  Kanino natin nasusumpungan ang mga larawang ito?  Sa Iglesia Katolika.  Mayroon silang tinatawag na larawan ni San Roque raw na may kasamang larawan ng isang aso, hayop na may apat na paa.  Mayroon din silang larawan na tinatawag nilang San Isidro na may kasamang larawan ng isang baka, hayop na may apat na paa.  Nasa kanila rin ang larawan ng tinatawag nilang San Nicolas, na may kasamang larawan ng isang ibon, hayop na may pakpak.  Nasa kanila rin ang larawan ng tinatawag nilang San Pedro na may kasamang larawan ng isang manok, hayop din na may pakpak.  Masusumpungan din sa kanila ang larawan ng isang babae na tinatawg nilang La purisima Concepcion na may kasamang larawan ng isang ahas, hayop na gumagapang.  Tangi pa rito, marami pang iba’t-ibang uri ng mga larawang sinasamba, niyuyukuran at pinaglilingkuran ang matatagpuan natin sa Iglesia Katolika, na ikinapopoot ng Diyos sa kanila.

    

 Anong Paglilingkod Sa Mga Larawan Ang Ikinapopoot Ng Diyos Sa Mga Naglilingkod Dito?

     Sa Rom. 1:21, ay sinasabi ang ganito:

     “Sapagka't kahit kilala nila ang Dios, siya'y hindi niluwalhati nilang tulad sa Dios, ni pinasalamatan; kundi bagkus niwalang kabuluhan sa kanilang mga pagmamatuwid at ang mangmang nilang puso ay pinapagdilim.”

     Anong paglilingkod?  Kahit kilala nila ang Diyos, ang  Diyos ay hindi nila niluwalhati na tulad sa Diyos at hindi man lamang pinasalamatan.  Ipinalit nila ang mga larawan ng mga tao na may kasamang iba’t-ibang uri ng mga hayop sa Diyos na Lumalang at ang mga ito ang kanilang sinamba, pinaglingkuran at pinupuri magpakailan man (Rom. 1:25).  Paano nila sinasamba, pinaglilingkuran, pinupuri at pinasasalamatan ang kanilang mga larawan o mga diyus-diyusan?  Ang mga larawang ito ang kanilang tinatawagan, niluluhuran, ipinagpipista at ipinagdiriwang.  Sa larawan ng kanilang si San Isidro humihingi sila ng ulan.  Sa larawan naman ng kanilang si San Roque dumadalangin sila na iligtas sila sa salot.  Kung sila’y magkasakit at gumaling ay kung kani-kaninong larawan sila nagpapanata at nagpapasalamat.  Hindi sa Diyos sila nagpapasalamat.  Hindi ang Diyos ang kanilang pinaglilingkuran.  Hindi nila ipinagpipista ang Diyos.  Ang kanilang mga larawan ang kanilang pinupuri at pinararangalan.  Sa ganitong paglilingkod sa mga larawan napopoot ang Diyos.  At dahil sa hindi nila minagaling na kilalanin ang Diyos, sa anong pag-iisip sila ibinigay ng Diyos upang gawin na nila ang mga bagay na hindi nararapat?  Sa Roma 1:28-31, ay ganito ang sinasabi:

     “At palibhasa'y hindi nila minagaling na kilalanin ang Dios, ibinigay sila ng Dios sa isang mahalay na pagiisip, upang gawin yaong mga bagay na hindi nangararapat; Nangapuspus sila ng buong kalikuan, ng kasamaan, ng kasakiman, ng kahalayan; puspos ng kapanaghilian, ng pagpatay sa kapuwa tao, ng pagtatalo, ng pagdaraya, ng mga kasamaan; mga mapagupasala, Mga mapanirang puri, mga napopoot sa Dios, mga manglalait, mga palalo, mga mapagmapuri, mga mangangatha ng mga kasamaan, mga masuwayin sa mga magulang, Mga haling, mga hindi tapat sa tipanan, mga walang katutubong paggiliw, mga walang habag.”

    Sa anong pag-iisip?  Sila’y ibinigay ng Diyos sa mahalay na pag-iisip upang gawin na nila ang lahat ng mga bagay na hindi nararapat.  Ang iba’t ibang kasamaan sa ibabaw ng lupa ay sa kanilang buhay at pamumuhay natin nakikita.  Sa mga tao nga bang nasa sinapupunan ng Iglesia Katolika na mga nagsisisamba at naglilingkod sa mga larawan masusumpungan ang lahat ng mga kasamaan at kalikuan?  Si James Cardinal Gibbons ang sumasagot sa atin ng ganito:

     “Nalulungkot akong ipagtapat ang kabulukan sa moral ay malimit masumpungan sa sinapupunan ng nangagsasabing sila’y Katoliko.  Di natin maipipikit ang ating mga mata sa harap ng katotohanang maraming-marami sa kanila ang di nabubuhay ayon sa mga ipinaguutos ng kanilang Iglesia, kundi bagkus nagiging sanhi pa ngkalungkutlungkot na eskandalo.  Dapat na ang eskandalo’y dumating, ngunit sa aba niya na magiging daan ng mga ito.  Tinatanggap ko rin naman na ang kasalanan ng mga Katoliko ay lalong karimarimarim sa mata ng Diyos kaysa kasalanan ng nahihiwalay nilang mga kapatid, sapagka’t lalong maraming grasya ang sinasayang nila” (Ang Pananampalataya  Ng Ating Mga Ninuno, p. 30)

     Ano ang pagtatapat ni James Cardinal Gibbons?  Nasa Iglesia Katolika nga raw ang kabulukan sa moral.  Ang mga tao raw na nasa sinapupunan ng kanilang Iglesia ay hindi  nabubuhay sa katuwiran ng Diyos kundi siyang nagiging sanhi ng mga kalungkut-lungkot na eskandalo.  Ang kasalanan daw ng mga Katoliko ay lalong karimarimarim sa mata ng Diyos kaysa sa kasalanan ng mga taong hiwalay sa kanilang Iglesia.  Sa pagtatapat na ito ni Gibbons ay hindi niya sinisiraan ang Iglesia katolika, kundi sinasabi lamang niya ang katotohanan.  Ang mga pusakal na mamamatay-tao, magnanakaw, manghaharang, manghoholdap, magdaraya, manlilinlang, mga nabubuhay sa kahalayan at iba’t iba pa ay pawang mga kaanib nga naman sa Iglesia Katolika.  Sa harap ng mapait na katotohanang ito’y inanamin ni Cardinal Gibbons na hindi nila maaaring ipikit ang kanilang mga mata.  Saan nagmumula ang malabis na pagsama ng mundo na ang nangunguna sa mga kasamaang ito’y ang mga nabibilang sa Iglesia Katolika?  Walang ibang pinagmumulan nito kundi ang pagtatakwil ng mga tao sa Diyos upang Siyang sambahin at paglingkuran at ang pinag-ukulan ng kanilang pagsamba at paglilingkod ay ang mga larawan o mga diyus-diyusan.  Dahil dito’y nahayag ang poot ng Diyos mula sa langit laban sa kalikuan ng mga tao, kaya sila’y ibinigay sa mahahalay na pag-iisip upang gawin na nia ang lahat ng mga bagay na hindi nararapat.  Hindi maaapula kundi lalong lalala ang kasamaan sa mundo kapag ipagpapatuloy pa ng mga tao ang kanilang pagsamba at paglilingkod sa mga larawan.  Kaya dapat nang itakuwil ang Iglesia Katolika at ang kanilang likong aral na pagpupuri, paglilingkod, pagpipista at pagdiriwang sa mga larawang kanilang dinidiyos, upang lubos na makatakas sa lahat ng mga kalikuan at kasamaan.  Bakit?  Sapagka’t ang lahat ng mga nagsisigawa at namumuhay sa mga gawa ng laman na labag sa kalooban ng Diyos ay hindi magmamana ng kaharian ng langit (Gal. 5:19-21).  Ayon sa turo ng mga Apostol, ilan at sino ang Diyos na dapat kilalanin, sambahin at paglingkuran?  Sa I Cor. 8:5-6, ay sinasabi ang ganito:

     “Sapagka't bagama't mayroong mga tinatawag na mga dios, maging sa langit o maging sa lupa; gaya nang may maraming mga dios at maraming mga panginoon; Nguni't sa ganang atin ay may isang Dios lamang, ang Ama, na buhat sa kaniya ang lahat ng mga bagay, at tayo'y sa kaniya; at isa lamang Panginoon, si Jesucristo, na sa pamamagitan niya ang lahat ng mga bagay, at tayo'y sa pamamagitan niya.”

     Ayon sa turo ng mga Apostol, mayroon lamang isang Diyos, ang Ama na buhat sa Kanya ang lahat ng mga bagay, at isa lamang Panginoon, ang ating Panginoong Jesucristo na Tagapamagitan ng lahat ng mga bagay at tayo’y sa pamamagitan Niya.  Ang Ama na iisang Diyos na tunay ang ang dapat sambahin, paglingkuran at pasalamatan.

Mayroon Bang Pagsuway Sa Kautusan Ang Aral Na Sinusunod Ng Mga Katoliko?

    Mayroon.  Ano ang isang aral na sinusunod ng mga Katoliko na ito’y pagsuway sa kautusan ng Diyos?  Sinasagot tayo ni James Cardinal Gibbons ng ganito:

     “Nalalaman ng mga Katolikong Kristiano na ang mga mahal na larawan ay walang pagiisip o kapangyarihang duminig at tumulong sa kanila.  Wala silang ibinibigay sa mga larawan kundi ang kaukulang galang lamang—alalaong baga’y ang pagpipitagan nila sa larawan ay nababagay sa pagpipitagang iniuukol nila sa may larawang nasa langit na kanila ring pinatutungkulan noon”  (Ang Pananampalataya Ng Ating Mga Ninuno, p. 200)

     Ayon kay Gibbons, nalalaman daw ng ng mga Katoliko na ang larawan ay walang pag-iisip at walang kapangyarihang duminig at tumulong sa kanila, kaya daw ang ibinibigay nila sa larawan ay ang kaukulang paggalang lamang, na hindi raw sa larawan, kundi sa may larawan ipinatutungkol nila.  Samakatuwid, ayaw tanggapin ni Gibbons na sila’y  sumasamba sa larawan, kundi sila’y gumagalang lamang.  Ngunit talaga bang sila’y hindi sumasamba sa larawan?  Sumasamba.  Sino ang nagtuturo nito?  Si Pari Enrique Demond.  Ano ang turo ni pari Demond?    

     “Kung ating sinasamba ang larawan ni Kristong napapako sa krus…” (Aral na Katoliko, p. 12).  Kung gayon, hindi lamang gumagalang ang mga Katoliko sa larawan, kundi sila’y sumasamba rin sa larawan.  Ang aral na pagsamba sa larawan na sinusunod ng mga Katoliko ay pagsuway sa kautusan ng Diyos.  Bakit?  Sapagka’t ipinagbabawal ng Diyos ang yumukod at maglingkod sa mga larawang ginawa ng mga tao upang diyusin at paglingkuran (Exo. 20:4-5; Deut. 5:9).

     Ano ang iminamatuwid ng Iglesia Katolika sa kanilang ginagawang paggalang at pagsamba sa mga larawan?  Sinasabi nilang ang kanilang paggalang at pagsamba sa larawan ay hindi raw nauukol sa larawan, kundi doon sa may larawan.  Pumapayag ba ang may larawan na pag-ukulan sila ng paggalang at pagsamba?  Si Apostol Pedro noong nabubuhay pa, ay pumayag bang siya’y sambahin at yukuran?  Sa Gawa 10:25-26, ay ganito ang ipinakikilala:

     “At nangyari, na pagpasok ni Pedro, ay sinalubong siya ni Cornelio, at nagpatirapa sa kaniyang paanan, at siya'y sinamba.  Datapuwa't itinindig siya ni Pedro, na sinasabi, Magtindig ka; ako man ay tao rin.”

      Si Apostol Pedro noong nabubuhay pa’y hindi pumayag na siya’y yukuran at sambahin ni Cornelio.  Ang mga banal na anghel na taga langit, pumayag ba silang yukuran at sambahin ?  Sa Apoc. 19:10, ay sinasabi ang ganito:

     “At ako'y nagpatirapa sa kaniyang paanan upang siya'y aking sambahin. At sinasabi niya sa akin, Ingatan mong huwag gawin iyan: ako'y kapuwa mo alipin at ng iyong mga kapatid na mayroong patotoo ni Jesus: sumamba ka sa Dios: sapagka't ang patotoo ni Jesus ay siyang espiritu ng hula.”

          Maging ang mga anghel na taga langit ay hindi pumapayag na sila’y yukuran at sambahin.  Ano ang sama kung sambahin ang mga anghel?  Sa Col. 2:18, ay tinitiyak ang ganito:

     “Sinoman ay huwag manakawan ng ganting-pala sa inyo sa pamamagitan ng kusang pagpapakababa at pagsamba sa mga anghel, na nananatili sa mga bagay na kaniyang nakita, na nagpapalalo ng walang kabuluhan sa pamamagitan ng kaniyang akalang ukol sa laman.”

     Ang sumasamba sa mga anghel ay hindi magtatamo ng gantimpala, kaya ang mga anghel mismo ay hindi pumupayag na sila’y pag-ukulan ng pagsamba.  Maging ang mga banal na gaya ng mga Apostol ay hindi rin pumapayag na sila’y sambahin at yukuran.  Kaya ang pagsamba at paglilingkod sa larawan na itinuturo ng Iglesia Katolika na iniuukol daw nila sa may larawan ay labag din s autos ng Diyos.  Bakit naman ipinipilit ng Iglesia katolika ang pagsamba at paglilingkod sa kanilang tinatawag na mga santo at santa at pikit-matang sinusunod naman ng mga Katoliko?  Sapagka’t naniniwala sila na ang larawan ng kanilang mga kinikilalang santo at santa ay nagmimilagro raw.

Totoo Ba Ang Paniniwala Ng Mga Katoliko Na Ang Mga Larawan Ng Mga  Santo’y Tinutulungan Ng Diyos Sa Pagmimilagro?

     Sa Isa. 42:8 at 48:11, ay ganito ang sinasabi:

     “Ako ang Panginoon; na siyang aking pangalan: at ang aking kaluwalhatian ay hindi ko ibibigay sa iba, o ang akin mang kapurihan sa mga larawang inanyuan.”

     “Dahil din sa akin, dahil din sa akin, aking gagawin yaon; sapagka't, bakit lalapastanganin ang aking pangalan? at ang kaluwalhatian ko ay hindi ko ibinigay sa iba.”

          Hindi totoo ang paniniwala ng mga Katoliko na ang mga larawan ng kanilang mga santo’y tinutulungan ng Diyos sa pagmimilagro.  Bakit?  Sapagka’t ang sabi ng Diyos ay hindi Niya ibibigay ang Kanyang kaluwalahatian at kapurihan sa mga larawang inanyuan.  Kung gayon, sino ang tumutulong sa pagmimilagro ng mga larawan ng mga santong Katoliko?  Sa II Tes. 2:9-10, ay ganito ang ipinakikilala:

     “Siya, na ang kaniyang pagparito ay ayon sa paggawa ni Satanas na may buong kapangyarihan at mga tanda at mga kahangahangang kasinungalingan, At may buong daya ng kalikuan sa nangapapahamak; sapagka't hindi nila tinanggap ang pagibig sa katotohanan, upang sila'y mangaligtas.”

     Ayon sa mga Apostol, si Satanas ang tumutulong sa mga sinasabing milagro na ginagawa diumano ng mga larawan ng mga santong Katoliko.  Maging ang mga paring Katoliko ba’y nagtuturo rin na talagang ang mga milagrong ginagawa ng larawan ng kanilang mga santo ay tinutulungan ng demonyo?  Opo.  Sinasabi ni Pari Mariano Pilapil sa kaniyang Pasion Genesis, sa dahong 208, ang ganito:

“Ang mga pagmimilagro

tutulungan ng demonyo

 siya ay magkakabayo,

 ano pa’t sa boong mundo

 maghahari itong lilo”

     Si Pari Aniceto de la Merced, sa kanyang Pasion Kandaba, sa dahong 25, ay nagtuturo naman ng ganito:

     “Sa dioses nila’y ang demonio’y nasok

 sa canilang tawag siyang sumasagot

 nang palisya lisya’t nang huag matalos

 ang cabulaanan nang canilang Dios.”

     Maliwanag  ang itinuturong ito ng dalawang paring Katoliko, na ang larawan ng kanilang mga santo ay gumagawa ng milagro sa pamamagitan ng tulong ng demonyo.  Samakatuwid, ang sinasabing pagmimilagro ng mga santong Katoliko ay di tunay na milagro.  Kabulaanan lamang sapagka’t ang demonyo ang tumutulong at hindi ang Diyos.  Kaya hindi dapat paniwalaan ng mga Katoliko ang mga pagmimilagro ng kanilang mga santo.  Nadaraya lamang sila ng kanilang bulag na pagtitiwala sa mga larawang ito na kanilang tinatawagan, sinasamba at pinaglilingkuran.  Dapat na nilang itakuwil at kasuklaman ang pagsamba sa mga larawang ito, sapagka’t ang gayong uri ng pagsamba ay labag sa kalooban ng Diyos.  Ito’y isang pagsambang kasinungalingan sa harap ng Diyos.  At habang nananatili at pinasisigla ng Iglesia Katolika ang kanilang ginagawang pagsamba at paglilingkod sa larawan ng kanilang santo ay lalong hindi maaapula ang paglago ng sarisaring kasamaan sa mundo.  Bakit?  Sapagka’t napopoot ang Diyos sa gayong pagsamba at ibinibilang Niya na ito’y kalikuan ng mga tao na isinasawata sa kaniyang katotohanan.  Kaya ang mga sumasamba s larawan ay ipinauubaya ng Diyos sa mahahalay na pag-iisip upang gawin nila ang mga bagay na hindi nararapat.  Ano ang katunayan nito?  Ayon kay Kardinal Gibbons, ang mga Katoliko na siyang sumasamba sa larawan ay ipinauubaya ng Diyos sa mahahalay na pag-iisip na namumuhay sa mga kasalanang karimarimarim sa mata ng Diyos.  Ang kabulukan daw sa moral ay sa kanilang mga Katoliko nakikita.  Kaya dapat nang iwan ng mga Katoliko ang pagsamba at paglilingkod sa kanilang larawang sinasanto at dinidiyos.  Ang lahat ng sumasamba at naglilingkod sa mga larawan o sa mga diyus-diyusan ay parurusahan sa nagniningas na apoy at asupre sa araw ng paghuhukom.

     Dahil dito, hindi na dapat mag-atubili o mag-alinlangan ng pag-alis at paghiwalay sa Iglesia katolika.  Itakuwil ang Iglesia Katolika at ang kanyang mga aral na kasinungalingan at pumasok sa Iglesia ni Cristo.  Ang Iglesia ni  Cristo ang tunay na Iglesia na itinayo ni Cristo.  Ito ang tanging Iglesia na kay Cristo at sa Diyos.

Hango mula sa aklat na Isang Pagbubunyag Sa Iglesia Ni Cristo/Copyright 1964/Kabanatang VIII/Pahina 67-75